hraničními pásmy ve smyslu úmluvy o usnadnění pohraničního styku, sjednané mezi oběma vysokými smluvními stranami.

1. Přechod zvířat na pastvu z území jedné vysoké smluvní strany na území druhé strany bude prováděn za těchto podmínek:

Vlastníci stád předloží při přechodu hranice celnímu úřadu ku přezkoušení a ku potvrzeni ve dvou exemplářích seznam zvířat, která chtějí hnáti na pastvu. Seznam bude vydávati místní obecní úřad s udáním jména vlastníka (průvodce), druhu, pohlaví, počtu, jakož i podstatných vnějších známek zvířat.

úřady místa původu, jakož i obcí, Kterými snad zvířata budou hnána, potvrdí, že na jejich území nevyskytla se žádná na dotyčná zvířata přenosná nákaza, kterou dlužno hlasití.

V seznamech zvířat, jež mají zůstati na pastvině více než 7 dní, budiž však potvrzeno státním zvěrolékařem, že zvířata v seznamu uvedená byla prohlédnuta bezprostředně před vyhnáním na pastvu a shledána zdravými a že ani v obci, z níž mají býti zvířata hnána na pastvu, a budou-li hnána územím jiné obce, ani v této se nevyskytuje nákaza, kterou dlužno hlásiti a jež jest přenosná na druh zvířat,

o něž jde. Při návratu z pastvy budiž potvrzeno příslušným státním zvěrolékařem druhé smluvní strany kromě zdravotního stavu těchto zvířat, že v obci, kde zvířata byla na pastvě, jakož i v obcích, jejímž územím budou snad zvířata hnána, nevyskytuje se nákaza, kterou sluší ohlásiti a jež jest přenosná na druh zvířat, o něž jde.

2. Doprava zvířat pracovních, k tahu, nebo jezdeckých, zvířat určených ke kastraci, k vážení nebo zvěrolékařskému ošetření, jakož

1 jednotlivých zvířat (nejvýše 5 kusů), která jsou hnána každodenně na pastvu, a konečně zvířat, která jsou hnána k napájení a plaveni, jest dovolena oběma směry za podmínky, že platné celní předpisy budou zachovány a zvířata budou opatřena osvědčením (dobytčím pasem) starosty obce, kde se nalézá stáj. Jde-li o více zvířat, může býti vydáno hromadné osvědčení (dobytčí pas). V osvědčení (dobyt-

rzętami między pasami pogranicznymi, w myśl umowy o ułatwieniu ruchu granicznego, zawartej między obiema Układającemi się Stronami.

1. Przepęd zwierząt z obszaru jednej z Wysokich Układających się Stron na obszar drugiej Strony, na pastwisko, będzie dozwolony pod następującymi warunkami:

W chwili przejścia przez granicę właściciele stad przedstawią w biurze celnem, w celu zbadania i sprawdzenia, w dwóch egzemplarzach listę zwierząt, które chcą przepędzić na pastwisko. Lista zostanie wydana przez miejscową władzę gminną i będzie zawierała nazwisko właściciela (prowadzącego), gatunek, płeć, ilość oraz oznaki zewnętrzne, charakterystyczne zwierząt.

Władza miejsca pochodzenia i gminy, przez które ewentualnie zwierzęta przejdą, winny stwierdzić, że żadna z chorób, udzielających się danemu gatunkowi zwierząt, podlegająca obowiązkowi zgłoszenia, nie ukazała się na obszarze tych gmin.

Na spisach zwierząt, które mają pozostać na pastwiskach dłużej, niż 7 dni, winno być jednak zaświadczone przez państwowego lekarza weterynaryjnego, że zwierzęta wymienio. ne w spisie były badane bezpośrednio przed ich odejściem na pastwisko i że uznane zostały za zdrowe, oraz że w gminie, z której zwierzęta mają być wyprowadzone na pastwisko, w razie zaś przeprowadzania ich przez obszar innej gminy, również w tej ostatniej, niema żadnej z chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia, udzielających się danemu gatunkowi zwierząt. Przy powrocie tych zwierząt z pastwiska właściwy państwowy lekarz weterynaryjny drugiej Strony stwierdzi, prócz stanu zdrowia, również okoliczność, że ani w gminie, w której zwierzęta były na pastwisku, ani w gminach, przez których obszar ewentualnie musiały być prowadzone, niema żadnej z chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia i udzielających się danemu gatunkowi zwierząt.

2. Obrót zwierzętami roboczemi, pociągowemi i wierzchowemi, przeznaczonemi do trzebienia, do ważenia, lub do leczenia, jak również zwierzętami odosobnionemi (najwyżej 5 głów), pędzonemi codzień na pastwisko, wreszcie zwierzętami pędzonemi do pojenia lub kąpieli, jest dozwolony w obu kierunkach pod warunkiem, że obowiązujące przepisy celne będą zachowane i że zwierzęta są zaopatrzone w świadectwo (paszport zwierzęcy), wydane przez naczelnika gminy, w której znajduje się obora lub stajnia. Jeśli chodzi

čím pase) bude uvedeno místo určení, důvod překročení hranice, jakož i označení, kde zvířata mají pracovati. Kromě toho místní úřad potvrdí, že není v obci původu a budou-li zvířata hnána územím některé jiné obce, ani v této žádné nemoci, jež jest přenosná na druh zvířat, o něž jde, a kterou dlužno hlasití.

V nutných případech (požár, povodeň nebo jakákoli pohroma, pomoc duchovní, lékařská nebo zvěrolékařská) dobytčí pasy nebudou žádány.

3. Ojedinělé případy snětí slezinné, snětí šelestivé, nákazy zvěře a skotu, vztekliny, červenky vepřového bravu, tuberkulosy, prašiviny a puchýřiny v obci původu nejsou na závadu vydání dotyčných potvrzení pro zvířata uvedená v bodech l a 2, jestliže tato zvířata nepocházejí z nakažených hospodářství. Takové onemocnění budiž však v osvědčeních poznamenáno.

4. Osvědčení, kterým se potvrzuje, že obce jsou prosty nákaz, platí, pokud jde o zvířata určená k práci a na pastvu, jakož i u zvířat, která jsou napájena a plavena - jde-li o častější přecházení hranic - po dobu 30 dnů a pokud jde o zvířata k tahu a zvířata určená ke kastraci, zvěrolékařskému ošetření a k váženi po dobu 10 dnů s podmínkou, že během této doby nevyskytne se nákaza, která by vyžadovala zrušení těchto osvědčení. Po uplynutí lhůt shora uvedených, mohou býti osvědčení prodloužena.

5. Vznikne-li však v době pastvy nebo práce nemoc, která jest nakažlivou pro druh zvířat, o něž jde, buď u části stád na pastvě, nebo u pracovních zvířat, nebo na území obce, kde jsou zvířata, anebo na cestě, kterou se mají vrátiti, bude návrat zvířat na území druhého státu zakázán, pokud z vyšší moci (nedostatek krmiva, špatné počasí atd. ) nebude nutno učiniti výjimku. V tomto případě vrátí se zvířata jen, bude-li se dbáti zajišťovacích opatření, na nichž se dohodnou příslušné úřady dotyčných okresů, aby se zamezil přenos nákaz.

o kilka zwierząt, będzie mogło być wydane świadectwo (paszport zwierzęcy) zbiorowe. W świadectwie (paszporcie zwierzęcym) będzie podane miejsce przeznaczenia, powód przejścia przez granicę, jak również wskazane, gdzie zwierzęta mają pracować. Nadto władza miejscowa winna zaświadczyć, że w gminie pochodzenia, w wypadku zaś przeprowadzania przez obszar innej gminy - nawet w tej ostatniej, niema żadnej z chorób, podlegających obowiązkowi zgłoszenia, udzielających się danemu gatunkowi zwierząt.

W wypadkach koniecznej potrzeby (pożar, wylew lub jakakolwiek katastrofa, posługa religijna, lekarska lub weterynaryjna), paszporty zwierzęce nie będą wymagane.

3. Rozproszone w gminie przypadki wąglika, szelestnicy, posocznicy krwotocznej, wścieklizny, różycy, gruźlicy, świerzbu, otrętu, nie przeszkodzą wydaniu powyższych świadectw dla zwierząt wymienionych w punktach

1 i 2, jeśli nie pochodzą one z gospodarstw zarażonych. Jednak takie przypadki choroby winny być zaznaczone na zaświadczeniach.

4. świadectwa stwierdzające, że gminy są wolne od chorób, są ważne w stosunku do zwierząt przeznaczonych do robót i na pastwisko, jak również w stosunku do zwierząt, które maja być pojone i kąpane - w wypadku, gdy chodzi o częstsze przekroczenia granicy - na przeciąg 30 dni; o ile zaś dotyczą zwierząt pociągowych, zwierząt przeznaczonych do trzebienia, do leczenia weterynaryjnego i do ważenia - na przeciąg 10 dni, pod warunkiem, że w ciągu tego czasu żadna zaraźliwa choroba zwierzęca, która pociąga za sobą unieważnienie tych świadectw, nie wybuchłaby; po upływie powyższych terminów świadectwa winny być przedłużone.

5. Jeśli jednak w czasie przebywania na pastwisku lub pracy wybuchnie choroba zaraźliwa, udzielająca się danemu gatunkowi zwierząt, bądź w części stada na pastwisku lub zwierząt pracujących, bądź na obszarze gminy, w której zwierzęta się znajdują, bądź na drodze, przez którą maja wracać, powrót zwierząt na obszar drugiego Państwa będzie wzbroniony, jeżeli tylko siła wyższa (brak paszy, niepogoda i t. d. ) nie zmusi do uczynienia wyjątku. W tym wypadku powrót zwierząt będzie mógł się odbyć tylko pod warunkiem zachowania środków ochronnych, uzgodnionych przez władze właściwych okręgów, w celu zapobieżenia zawleczeniu zaraźliwych chorób zwierzęcych.

6. Zvířata uvedená v bodech l a 2 nebudou podrobena při přechodu hranice pohraniční zvěrolékařské prohlídce. Aby bylo možno zjistiti jejich totožnost, zvířata musí se vrátiti touž pohraniční stanicí, kde překročila hranici.

7. Zvláštní předpisy, kterých snad bude potřeba pro zabezpečení provozního hospodářství v pohraničních pásmech, budou v takových případech stanoveny společnou dohodou ministerstev zemědělství obou států, po slyšeni příslušných ministerstev financí.

Článek 12.

Omezení a zákazy, které snad by mohly ještě býti v účinnosti v okamžiku vstupu v platnost této úmluvy a které by nebyly s těmito ustanoveními v souhlase, budou zrušena.

Článek 13.

Vznikne-li při provádění této úmluvy mezi smluvními stranami neshoda výkladu a požádá-li o to jedna ze smluvních stran, bude zvolena smíšená komise, jejíž mínění bude vzato v úvahu při rozhodnutí.

Každá z vysokých smluvních stran jmenuje dva členy, aby utvořili komisi, která bude míti právo přibrati si pátého člena, nebude-li lze dosíci dohody.

Na první schůzi, na níž má býti jmenován pátý člen, bude tento vybrán mezi příslušníky vysoké smluvní strany, určené losem. Na příští schůzi bude pátý člen vybrán mezi příslušníky druhé strany.

6. Zwierzęta wymienione w punktach 1 i 2 nie będą poddane w chwili przejścia przez granicę, weterynaryjnej kontroli granicznej. W celu umożliwienia stwierdzenia ich tożsamości, powrót zwierząt winien być dokonany przez tę samą stację graniczną, przez którą miało miejsce wyjście.

7. Przepisy specjalne, które ewentualnie będą potrzebne w celu zachowania gospodarstw w pasach granicznych, będą wydane za wspólnem porozumieniem Ministerstw Rolnictwa obu Państw, po zasiągnięciu opinji właściwych Ministerstw Skarbu.

Artykuł 12.

Ograniczenia i zakazy, któreby ewentualnie istniały jeszcze w chwili wejścia w życie niniejszej Konwencji, a które byłyby sprzeczne z jej postanowieniami, zostaną zniesione.

Artykuł 13.

Jeśli wyniknie spór miedzy obiema Wysokiemi Układającemi się Stronami co do stosowania niniejszej Konwencji, dokonane zostanie na żądanie jednej z Wysokich Układających się Stron mianowanie komisji mieszanej, której opinja będzie wzięta pod uwagę przy powzięciu decyzji.

Każda z Wysokich Układających się Stron zamianuje dwóch członków do udziału w komisji, która będzie miała prawo kooptowania piątego członka w wypadku, gdyby porozumienianie dało się osiągnąć.

Podczas pierwszego zebrania, na którem piąty członek ma być mianowany, zostanie on wybrany z pośród obywateli Wysokiej Układającej się Strony, wyznaczonej przez losowanie; na następnem zebraniu piąty członek będzie wybrany z pośród obywateli drugiej Strony.

T2515_14-1.jpg T2515_14-2.jpg

Závěrečný protokol

1. Ustanovení veterinární úmluvy týká se jen zboží původu jedné z vysokých smluvních síran.

2. a) Dovoz zvířat, produktů a předmětů vyjmenovaných v článku 1. veterinární úmluvy do území jedné z vysokých smluvních stran a pocházejících z území strany druhé děj a se bez předběžného povolení s výjimkou zdrát chovných a užitkových.

b) Zvířata chovná a užitková připustí se k dovozu jen na zvláštní povolení státu dovozního. Jestliže povolení dovozu jinak nestanoví, bude použito při dovozu zvířat chovných a užitkových ustanovení článku 2. veterinární úmluvy. Kromě toho prodlužuje se lhůta, po kterou nesmí býti vydáno žádné osvědčení při slintávce a kulhávce, na 40 dní a to jak pro místo původu, tak i pro sousední obce.

c) Dovoz zvířat určených pro vědecké účely, zoologické zahrady, obory, cirkusy, zvěřince a jiné podobné podniky řídí se ustanovením bodu 17. závěrečného protokolu.

d) Dovoz králíků, zajíců, divokých masožravců, raků, holubů, pernaté zvěře, divokých ptáků, ptáků chovaných pro zábavu v klecích a ryb určených ke konsumu jest dovolen bez jakéhokoliv předběžného veterinárního povolení a osvědčení o původu a zdravotním stavu s výhradou, že budou splněny předmětné předpisy, které by mohly býti vydány a jež by byly oznámeny druhé vysoké smluvní straně.

e) Předběžné veterinární povolení může býti žádáno při dovozu papoušků, včel, medu, vosku a upotřebeného včelařského nářadí. Pro vzorky medu do hrubé váhy 350 gr, vzorky včelího vosku do hrubé váhy 500 gr, jakož i zásilky medu do 5 kg, sloužící k soukromé potřebě příjemcově, není však třeba předběžného veterinárního povolení ani osvědčení o původu a zdravotním stavu.

Protokół końcowy

1. Zarządzenia Konwencji Weterynaryjnej będą stosowane tylko do towarów pochodzących z jednej z Wysokich Układających się Stron.

2. a) Przywóz na obszar jednej z Wysokich Układających się Stron zwierząt, produktów i przedmiotów wymienionych w artykule pierwszym Konwencji Weterynaryjnej i pochodzących z obszaru drugiej Strony nie bęizie wymagał żadnego uprzedniego zezwolenia z wyjątkiem zwierząt hodowlanych i użytkowych.

b) Zwierzęta hodowlane i użytkowe będą dopuszczone do przywozu tylko za zezwoleniem specjalnem Państwa przywożącego. Jeśli zezwolenie przywozu nie zarządza inaczej, przywóz zwierząt hodowlanych i użytkowych dokonywany jest zgodnie z przepisami art. 2 Konwencji Weterynaryjnej. Przyczem przeciąg czasu, w ciągu którego żadne świadectwo nie może być wydane, o ile chodzi o pryszczycę, zostanie przedłużony do 40 dni zarówno dla miejsca pochodzenia, jak, dla gmin sąsiadujących.

c) Przywóz zwierząt przeznaczonych na cele naukowe, do ogrodów zoologicznych, do parków, do cyrków, do menażeryj oraz do innych analogicznych zakładów jest normowany przepisami p. 17 protokółu końcowego.

d) Przywóz królików, zajęcy, zwierząt drapieżnych, raków, gołębi, ptactwa łownego, ptaków dzikich, ptaków rozrywkowych w klatkach i ryb przeznaczonych do spożycia, jest dozwolony bez żadnego uprzedniego zezwolenia i bez świadectwa pochodzenia i zdrowia, pod warunkiem zachowania przepisów, które mogłyby być wydane w tym względzie i byłyby notyfikowane drugiej Wysokiej Układającej się Stronie.

e) Przy przywozie papug, pszczół, miodu, wosku oraz przyrządów pszczelarskich używanych może być wymagane uprzednie zezwolenie weterynaryjne. Niemniej próbki miodu nie przekraczające wagi brutto 350 gr. próbki wosku pszczelnego, nieprzekraczajace wagi brutto 500 gr., jak i przesyłki miodu do 5 kg do własnego spożycia odbiorcy, są wolne od uprzedniego zezwolenia weterynaryjnego i świadectwa pochodzenia i zdrowotności.

f) Psi a kočky mohou býti dováženi bez předběžného povolení jen za podmínky, že budou provázeni osvědčením o původu a zdravotním stavu příslušného státního zvěrolékaře, který potvrdí, že zvíře jest zdravé, že bylo v obci původu od svého narození nebo nejméně 3 měsíce a že nebyl zjištěn žádný případ vztekliny v téže době ani v obci původu, ani v obcích sousedních.

3. Osvědčení o původu a zdravotním stavu (dobytčí pas) může býti vydáno pouze pro zvířata, která byla na území jedné z vysokých smluvních stran od svého narození nebo nejméně 6 měsíců, pokud jde o přežvýkavce a vepřový brav, a nejméně jeden měsíc, pokud jde o jednokopytníky.

Osvědčení o původu a zdravotním stavu u drůbeže mohou býti vystavována též zmocněným zvěrolékařem; takové osvědčení musí nezbytně obsahovati: počet, druh, pohlaví zvířat a podobná označení.

4. Prohlídky nebo kontroly veterinární předepsané veterinární úmluvou mohou prováděti jen státní zvěrolékaři. Rovněž protokoly a osvědčení mohou býti sepsány pouze státním zvěrolékařem. Totéž platí o osvědčeních o původu a zdravotním stavu.

5. Pohraniční vstupní stanice s pohraniční veterinární službou budou stanoveny dohodou před uvedením v platnost veterinární úmluvy a nebudou moci býti měněny leč společnou dohodou.

Určené vstupní stanice budou opatřeny potřebným zařízením, aby veterinární služba mohla býti bez průtahu prováděna. Veterinární služba bude tam tak organisována, aby vyhovovala všem obchodním potřebám obou států.

Dovoz a průvoz zvířat a masa čerstvého a zmrzlého připouští se jen drahou, vyjímaje obchod v pohraničním styku.

V předpokladu, že v úvahu mohly by přijíti jiné dopravní prostředky, dohodnou se obě vysoké smluvní strany o podmínkách přepravy těmito prostředky.

6. Všechna zvířata, zvířecí suroviny a produkty, jakož i maso a masné výrobky podléhají po jich připuštění veterinárním předpi-

f) Koty i psy będą mogły być przywożone bez uprzedniego zezwolenia tylko pod warunkiem, że będą zaopatrzone w świadectwo pochodzenia i zdrowia, wydane przez państwowego lekarza weterynaryjnego, stwierdzające, że zwierzę jest zdrowe, że przebywało w gminie pochodzenia od urodzenia lub od trzech miesięcy i że żaden przypadek wścieklizny nie został stwierdzony w ciągu tego samego czasu ani w miejscu pochodzenia ani w gminach sąsiadujących.

3. świadectwo pochodzenia i zdrowia (paszport) może być wydane tylko dla zwierząt, które przebywały na obszarze jednej z Wysokich Układających się Stron, od urodzenia lub od 6 miesięcy dla przeżuwaczy i świń i przynajmniej od miesiąca dla jednokopytowych.

świadectwa pochodzenia i zdrowia dla drobiu mogą być wydawane również przez lekarza weterynaryjnego upoważnionego; świadectwa winny zawierać koniecznie liczbę, rodzaj, płeć zwierząt i podobne wzmianki.

4. Badanie i kontrola weterynaryjna, przewidziane Konwencją Weterynaryjną, mogą być dokonywane tylko przez państwowego lekarza weterynaryjnego. Również protokoły i zaświadczenia mogą być sporządzone tylko przez państwowego lekarza weterynaryjnego. Tosamo dotyczy świadectw pochodzenia i zdrowotności.

5. Stacje wejściowe otwarte dla badania weterynaryjnego na granicy, będą wyznaczone w drodze wspólnego porozumienia przed wejściem w życie Konwencji Weterynaryjnej i nie będą mogły być zmienione, jak tylko w drodze wspólnego porozumienia.

Wyznaczone punkty wejściowe będą zaopatrzone w urządzenia potrzebne do szybkiego wykonywania służby weterynaryjnej. Służba weterynaryjna będzie zorganisowana w sposób, czyniący zadość wszelkim potrzebom handlowym obu krajów.

Przywóz i przewóz zwierząt i mięsa świeżego i mrożonego będzie dopuszczony, z wyjątkiem transportów w obrocie granicznym, tylko koleją żelazną.

Jest rzeczą ułożona, że na wypadek, gdyby inne środki przewozu weszły w rachubę, obie Wysokie Układające się Strony porozumieją się co do warunków obrotu przy pomocy omawianych środków przewozowych.

6. Wszystkie zwierzęta, przetwory surowe i produkty pochodzenia zwierzęcego, jak również mięso i produkty mięsne, będą poddane

sům země dovozní, které jsou tam v platnosti.

7. Doprava má se díti bez přerušení.

Během dopravy jest zakázáno zvířata odstraniti nebo jiná přikládati, jest též zakázáno zvířata překládati vyjma případy vyšší moci. V takovém případě přeložení musí býti provedeno v přítomnosti státního zvěrolékaře, který se o tom zmíní v osvědčení provázejícím zásilku.

Uhyne-li jedno nebo více zvířat během dopravy, příslušný státní zvěrolékař učiní nutná opatření a poznamená nález v osvědčení.

8. živá jatečná zvířata, včetně drůbeže, dovezená z území jedné vysoké smluvní strany, uznaná zdravými a odpovídající podmínkám stanoveným touto úmluvou, mohou na území druhé smluvní strany býti poslána jen na veřejná tržiště a jatky, které jsou přímo spojeny kolejnicemi se železnicí a vyhrazeny jatečnému dobytku. Jatečná drůbež může býti dovážena též do výkrmen a jatek na to zařízených. Tato zvířata, jakož i drůbež, podléhají předpisům platným pro tato tržiště a jatky. Dovážená zvířata, která pocházejí z trhů na jatečný dobytek, nesmějí býti dopravována do trhů, nýbrž přímo do jatek.

Seznamy těchto jatek a tržišť budou vyměněny mezi příslušnými úřady vysokých smluvních stran.

9. Zvířata, která nejsou určena na porážku (skot, ovce, kozy a vepřový brav), musí býti dovážena přímo do hospodářství, kam jsou určena, a kde budou dále chována. Taková zvířata nesmí býti postavena do stájí obchodníků dobytkem.

Dovážená zvířata, jiná než jatečná, mohou býti podrobena na útraty zájemcovy na hranici nebo v místě určení zdravotním opatřením neb diagnostickým zkouškám, stanoveným předpisy státu určení.

Tato ustanovení se netýkají zvířat provážených.

10. Veterinární opatření a formality, předepsané snad jednou z vysokých smluvních stran

od chwili ich przyjęcia, obowiązującym przepisom policji sanitarno-weterynaryjnej kraju importującego.

7. Transport winien być dokonany bez przerwy.

W czasie transportu zakazane jest usuwać zwierzęta lub wprowadzać inne. Również jest zakazane przeładowywać zwierzęta z wyjątkiem wypadków siły wyższej. W tym wypadku, przeładowanie winno być dokonane w obecności państwowego lekarza weterynaryjnego, który odnotuje to na świadectwie, w które transport jest zaopatrzony.

W razie padnięcia jednego lub kilku zwierząt w czasie transportu, właściwy państwowy lekarz weterynaryjny wyda konieczne zarządzenia i stwierdzi to na świadectwie.

8. Zwierzęta żywe, nie wyłączając drobiu, przywiezione z obszaru jednej z Wysokich Układających się Stron, uznane za zdrowe i odpowiadające warunkom przewidzianym niniejszą Konwencją, jeśli są przeznaczone na rzeź, będą mogły być na obszarze drugiej Układającej się Strony skierowane tylko na targi i rzeźnie publiczne, połączone bezpośrednią lin j ą kolei żelaznej i przeznaczone dla zwierząt rzeźnych. Drób rzeźny może również być wprowadzony do zakładów tuczenia oraz rzeźni na ten cel przeznaczonych. Zwierzęta te, nie wyłączając drobiu, będą poddane postępowaniu obowiązującemu na tych targach i rzeźniach. Zwierzęta transportowane lub pochodzące z targów dla zwierząt rzeźnych nie będą mogły być wprowadzone na targi, lecz będą przywożone z bezpośredniem przeznaczeniem do rzeźni.

Listy tych rzeźni i targów zostaną wymienione między właściwemi władzami obu Wysokich Układających się Stron.

9. Zwierzęta nie przeznaczone na rzeź (bydło, owce, kozy, trzoda) będą musiały być przywiezione bezpośrednio do gospodarstw, do których są przeznaczone i w których mają pozostać. Zwierzęta te nie będą mogły być wprowadzone do stajen handlarzy zwierząt.

Zwierzęta przywożone inne, niż rzeźne, mogą być na granicy lub w miejscu przeznaczenia poddane, na koszt zainteresowanej strony, zabiegom sanitarnym lub badaniom diagnostycznym, przewidzianym przez przepisy kraju przeznaczenia.

Przepisy te nie dotyczą zwierząt przewożonych tranzytem.

10. Zabiegi i formalności weterynaryjne, które mają być zastosowane przez jedną

pro dovoz dobytka, budou omezeny na nejmenší nutnou míru.

11. Dovoz poražených zvířat, masa čerstvého nebo konservovaného mrazením z určitých vývozních jatek, připouští se jen do jatek a trhů, které byly stanoveny podle bodu 8. tohoto protokolu.

Všechny závody, které vyvážejí maso nebo masné výrobky na území druhé strany, musí odpovídati s hlediska veterinárního a zdravotního všem nezbytným požadavkům.

čerstvé maso může býti dováženo jen z veřejných jatek, kde jest zajištěna stálá veterinární služba, nebo z exportních jatek, kde veterinární služba jest pod stálým dohledem státního zvěrolékaře.

12. Pro pohraniční dopravu drůbeže až do 5 kusů nežádá se osvědčení o původu a zdravotním stavu.

Doprava drůbeže až do 25 kusů jest povolena v pohraničním styku, předloží-li se osvědčení původu vydané příslušným obecním úřadem. Ostatní ustanovení článku 2. nevztahují se na tyto zásilky. Tyto úlevy budou platiti, pokud správní úřady z důvodů veterinárních nevydají jiných předpisů.

13. Mimo ustanovení odst. 2. článku 4. veterinární úmluvy nepotřebuje zboží níže uvedené při dopravě osvědčení původu:

zabitá drůbež; mrtvé ryby;

masné výrobky ve váze do 10 kg a určené k soukromé potřebě příjemce;

maso a masné výrobky do 3 kg, určené v pohraničním styku k potřebě obyvatelstva na obou stranách hranice;

připravované maso a masné výrobky, dovážené v potřebném množství cestujícími pro jejich vlastní potřebu během cesty;

zvířecí tuky nehodící se k výživě, které jsou určeny výhradné k průmyslovým účelům a uznané za takové příslušným celním úřadem, jakož i denaturované škvarky;

poštovní zásilky zvířecích surovin a živočišných výrobků;

z Wysokich Układających się Stron, o ile chodzi o zwierzęta przywożone, będą ograniczone do koniecznego minimum.

11. Przywóz zwierząt bitych, mięsa świeżego lub konserwowanego sposobem chłodzenia z pewnych rzeźni wywozowych, będzie dopuszczony tylko do rzeźni i na rynki wyznaczone w punkcie 8 niniejszego protokółu.

Wszystkie zakłady, z których wywozi się na obszar drugiej Strony mięso lub produkty mięsne, winny odpowiadać z punktu widzenia weterynaryjnego i policji sanitarnej wszelkim koniecznym wymaganiom.

Mięso świeże może być przywożone tylko,

0 ile pochodzi z rzeźni publicznych, gdzie stała służba weterynaryjna jest zapewnioną, lub z rzeźni wywozowych, gdzie służba weterynaryjna jest poddana stałemu nadzorowi państwowego lekarza weterynaryjnego.

12. Dla przewozu w ruchu granicznym drobiu do pięciu sztuk, świadectwo pochodzenia

1 zdrowia nie jest potrzebne.

Transporty drobiu do dwudziestu pięciu sztuk będą dopuszczono w ruchu granicznym pod warunkiem przedstawienia świadectwa pochodzenia, wydanego przez właściwą władzę gminną. Inne zarządzenia, przewidziane w artykule 2, nie odnoszą się do tych transportów. Te ułatwienia będą stosowane o tyle, o ile władza administracyjna nie będzie miała do przeciwstawienia im innych zarządzeń z punktu widzenia weterynaryjnego.

13. Oprócz zarządzeń ustępu 2 art. 4 Konwencji Weterynaryjnej świadectwo pochodzenia nie będzie wymagane dla przewozu poniżej wymienionych towarów:

drobiu bitego,

ryb śniętych,

produktów mięsnych, nieprzekraczających wagi 10 kg i przeznaczonych do własnego spożycia odbiorcy,

mięsa i produktów mięsnych do 3 kg, przeznaczonych w obrocie granicznym do użytku mieszkańców obu stron granicy,

mięsa przyrządzonego i produktów mięsnych, przywożonych w niezbędnej ilości przez podróżnych dla ich własnego spożycia w czasie podróży,

tłuszczów zwierzęcych, niezdatnych dla spożycia, przeznaczonych wyłącznie do użytku przemysłowego i uznanych jako takie przez odpowiednią władzę celną, jak również skwarek denaturowanych,

przesyłek pocztowych, produktów surowych i produktów pochodzenia zwierzęcego,


Související odkazy



Přihlásit/registrovat se do ISP