se tato omezení a zákazy vztahovaly též na všechny jiné státy.
článek XIV.
Závazky stanovené v článku předchozím nevztahují se na níže uvedené zákazy neb omezení, avšak s podmínkou, že jich nebude používáno jako prostředku k libovolné diskriminaci vůči cizím státům, kde jsou dány stejné předpoklady, ani jako prostředku k zastřenému omezení vzájemné výměny zboží:
1. zákazy nebo omezení, týkající se veřejné bezpečnosti,
2. zákazy neb omezení, vydané z důvodu mravnosti nebo lidskosti,
3. zákazy neb omezení obchodu se zbraněmi, střelivem a válečným materiálem nebo, za mimořádných okolností, s veškerými válečnými potřebami,
4. zákazy neb omezení, vydané v zájmu veřejného zdravotnictví nebo zajištění ochrany zvířat nebo rostlin před chorobami, hmyzem a škodlivými příživníky, pokud by tyto otázky nebyly upraveny zvláštními úmluvami,
5. zákazy neb omezení vývozu na ochranu národního majetku uměleckého, historického neb archeologického,
6. zákazy neb omezení, týkající se zlata, stříbra, mincí, papírových peněz a cenných papírů,
7. zákazy neb omezení, jimiž se má rozšířiti na cizozemské výrobky režim, který platí nebo bude platiti ve vlastní zemi pro výrobu, obchod, dopravu a spotřebu domácích výrobků téhož druhu,
8. zákazy neb omezení platné pro výrobky, jež jsou nebo budou, pokud jde o výrobu neb obchod, předmětem státního monopolu nebo monopolů provozovaných pod státním dozorem.
článek XV.
Rozumí se, že předchozí články XIII. a XIV. nedotýkají se nikterak práv obou vysokých smluvních stran učiniti potřebná opatření na ochranu životních zájmů státu za okolností mimořádných a neobvyklých.
článek XVI.
S podmínkou zpětného vývozu či zpětného dovozu a s výhradou, že budou učiněna ne-
mogły być stosowane do handlu Strony drugiej tylko w tym wypadku, jeśli zakazy lub ograniczenia te dotyczyć będą również wszystkich innych państw.
Artykuł XIV.
Zobowiązania wymienione w poprzednim artykule nie mają zastosowania do niżej wyszczególnionych zarządzeń prohibicyjnych lub ograniczających, pod warunkiem jednakże, że nie będą one stosowane w sposób stanowiący dowolną dyskryminację między państwami obcemi, gdzie istnieją te same warunki, ani też w sposób, któryby stanowił ukryte ograniczenie we wzajemnej wymianie towarów:
1. zakazy lub ograniczenia dotyczące bezpieczeństwa publicznego,
2. zakazy lub ograniczenia ustanawiane ze względów moralnych lub humanitarnych,
3. zakazy lub ograniczenia dotyczące handlu bronią, amunicją i materjałem wojennym lub, w okolicznościach wyjątkowych, wszelkiem zaopatrzeniem wojennem,
4. zakazy lub ograniczenia ustanawiane ze względu na zdrowie publiczne, ochronę zwierząt lub roślin przeciwko chorobom i szkodnikom, o ile te sprawy nie są uregulowane specjalnemi umowami,
5. zakazy lub ograniczenia wywozu mające na celu ochronę majątku narodowego artystycznego, historycznego lub archeologicznego,
6. zakazy lub ograniczenia stosowane do złota, srebra, monet lub pieniędzy papierowych i papierów wartościowych,
7. zakazy lub ograniczenia mające na celu rozciągnięcie na wytwory zagraniczne systemu ustanowionego wewnątrz kraju dla produkcji, handlu, przewozu i spożycia podobnych artykułów krajowych,
8. zakazy lub ograniczenia stosowane do wytworów, które, o ile chodzi o produkcję lub handel, stanowią lub będą stanowić przedmiot monopolów państwowych lub monopolów wykonywanych pod kontrolą państwa.
Artykuł XV.
Rozumie się, że postanowienia artykułów XIII i XIV nie naruszają w niczem prawa obu Wysokich Układających się Stron do poczynienia koniecznych zarządzeń celem ochrony żywotnych interesów państwa, w okolicznościach wyjątkowych i nadzwyczajnych.
Artykuł XVI.
Pod warunkiem powrotnego wywozu lub powrotnego przywozu i z zastrzeżeniem śród-
zbytná kontrolní opatření, zachovány platné předpisy a že bude vybrána jistota sloužící k zajištění dávek, jež by podle okolností měly býti zaplaceny, bude poskytnuto osvobození ode všech dávek dovozních a vývozních v rámci platných zákonů pro:
1. předměty určené ke správce,
2. nářadí, přístroje a strojní pomůcky, které podnikatel nebo firma jedné z vysokých smluvních stran vyváží na území druhé strany, aby tam dala provésti pracovním personálem montáže, vyzkoušení nebo opravy, ať jsou tyto předměty zasílány dopravním podnikem či dováženy samotným pracovním personálem,
3. předměty zasílané z jednoho státu do druhého k vyzkoušení,
4. zboží (mimo věci spotřebitelné), zasílané na veletrhy, výstavy a soutěže,
5. stěhovací vozy, jež přestupují hranice proto, aby dopravovaly předměty z území jedné z vysokých smluvních stran do území druhé strany, i když se vracejí s novým nákladem, bez ohledu na to, kde byl do nich naložen, avšak s podmínkou, že jich nebylo v mezidobí použito k dopravě výhradně vnitrozemské, při čemž jest shoda v tom, že tyto dopravní prostředky se rozumějí s příslušenstvím, nezbytným k obvyklému používání za dopravy, a že lhůta ke zpětnému vývozu se stanoví šesti měsíci,
6. vzorky a modely, podle mezinárodní úmluvy o zjednodušení celních formalit, podepsané v Ženevě dne 3. listopadu 1923; lhůta ke zpětnému vývozu se stanoví šesti měsíci, při čemž je shoda v tom, že bude na žádost dovozcovu prodloužena až do dvanácti měsíců.
Článek XVII.
Jestliže zboží, vyvážené ze země jedné, se vrací do země druhé na žádost původního vývozce proto, že ho ten, jemuž bylo určeno, nepřijal, neb z jiných důvodů, upustí se při zpětném vývozu od vybrání vývozního cla a všech vedlejších dávek a vrátí se dovozní clo i všechny vedlejší dávky jíž zaplacené, nebo se upustí od vymáhání těchto povinovaných cel a dávek pod podmínkou, že zboží zůstalo až do zpětného vývozu pod dozorem celního úřadu »že zpětný vývoz se uskuteční ve lhůtě
ków koniecznej kontroli, zachowania obowiązujących przepisów i złożenia zabezpieczenia zapewniającego pobranie opłat, które mogłyby się ewentualnie należeć, będzie udzielone zwolnienie od wszelkich opłat wejściowych i wyjściowych w granicach obowiązującego ustawodawstwa dla:
1. przedmiotów przeznaczonych do naprawy,
2. narzędzi, instrumentów i narzędzi mechanicznych, które przedsiębiorca lub firma jednej z Wysokich Układających się Stron wywozi na terytorjum drugiej, aby tam przedsięwziąć przez personel roboty montażowe, doświadczalne lub naprawy, gdy te przedmioty będą przewożone przez przedsiębiorstwo transportowe lub gdy je przywozi personel osobiście,
3. przedmiotów przesyłanych z jednego państwa do drugiego dla wypróbowania,
4. towarów (z wyjątkiem artykułów spożywczych), które są posyłane na targi, wystawy i konkursy,
5. wozów meblowych (przeprowadzkowych), które przekraczają granicę w celu przewiezienia przedmiotów z terytorjum jednej z Wysokich Układających się Stron na terytorjum drugiej, nawet wtedy gdy wracają z nowym ładunkiem, bez względu gdzie załadowanie miało miejsce, pod warunkiem jednakże, żeby w międzyczasie nie były one użyte do transportu wyłącznie wewnątrz kraju - przyczem zgodzono się, że te środki transportowe rozumie się łącznie z koniecznemi przynależnościami używanemi podczas transportu i że dla powrotnego wywozu będzie dany okres sześciomiesięczny,
6. próbek i wzorów, stosownie do Konwencji międzynarodowej o uproszczeniu formalności celnych, podpisanej w Genewie 3 listopada 1923 r.; okres dla powrotnego wywozu ustała się na sześć miesięcy, przyczem zgodzono się, że na żądanie przywożącego będzie on przedłużony do dwunastu miesięcy.
Artykuł XVII.
Jeżeli towary wywiezione z jednego kraju do kraju drugiego wracają na żądanie właściwego eksportera dlatego, że je ten dla którego były przeznaczone nie przyjął, lub z innych powodów, zrezygnuje się przy powrotnym wywozie z pobrania cła wywozowego i wszelkich ubocznych opłat i zwróci się cło przywozowe i wszelkie uboczne opłaty już zapłacone, względnie zrezygnuje się z żądania tych należnych ceł i opłat, pod warunkiem, że towary pozostaną do czasu powrotnego wy-
tří měsíců od dovozu touže dopravní listinou, aniž zboží doznalo jakékoli změny.
V jiných případech zpětného vývozu zboží, tímto článkem neupravených, bude každá z obou smluvních stran postupovati vůči zásilkám druhé smluvní strany v rámci platných předpisů s největší blahovůlí.
Článek XVIII.
Aby vzájemnému obchodu byly zajištěny výhody zacházení podle této úmluvy, a aby bylo současně vyloučeno jakékoli možné zneužití, bude moci každá vysoká smluvní strana požadovati, aby plodiny zemské nebo výrobky druhé strany byly při dovozu doprovázeny osvědčením původu podle přiložených vzorů.
Osvědčení původu budou vydávána celními úřady, obchodní komorou, k níž přísluší odesilatel, nebo každým jiným státním orgánem, hospodářským sdružením nebo jiným ústavem, jejž uzná země určení.
Vláda země určení bude míti právo požadovati ověření osvědčení původu svým diplomatickým nebo konsulárním zástupcem, s výjimkou případů, kdy osvědčení bude vydáno státními orgány.
Článek XIX.
Obě vysoké smluvní strany se shodují v tom, že ve vzájemných stycích budou používati ustanovení mezinárodní úmluvy o zjednodušení celních formalit, podepsané v Ženevě dne 3. listopadu 1923.
Článek XX.
Každá vysoká smluvní strana zabezpečí na svém území podnikatelům druhé vysoké smluvní strany, v rámci platných zákonů a nařízení, účinnou ochranu proti nekalé soutěži a bude s těmito podnikateli nakládati v tomto směru jako s vlastními.
Každá vysoká smluvní strana se zejména zavazuje, že učiní veškerá nutná opatření, aby potlačila na svém území nesprávné pouzí-
wozu pod dozorem urzędu celnego i że powrotny wywóz będzie miał miejsce w terminie trzech miesięcy od przywozu, zapomocą tegosamego listu przewozowego, o ile towary te nie doznały jakiejkolwiek zmiany.
W innych wypadkach powrotnego wywozu towarów w tym artykule nie uregulowanych, każda z obu Układających się Stron traktować będzie przesyłki drugiej Układającej się Strony z największą życzliwością w ramach obowiązujących przepisów.
Artykuł XVIII.
Aby zapewnić wzajemnemu handlowi korzyści z traktowania stosownie do postanowień niniejszej Konwencji i aby wykluczyć jednocześnie wszelkie możliwe nadużycia, każda z Wysokich Układających się Stron będzie mogła żądać, aby wytwory gleby i przemysłu drugiej Strony były zaopatrzone przy ich przywozie w świadectwa pochodzenia według załączonych wzorów.
Świadectwa pochodzenia będą wystawiane przez urzędy celne, izbę handlową do której należy wysyłający, bądź przez każdy inny organ państwowy, związek gospodarczy lub inną instytucję uznaną przez kraj przeznaczenia.
Władze kraju przeznaczenia będą miały prawo żądać uwierzytelnienia świadectwa pochodzenia przez swego dyplomatycznego lub konsularnego zastępcę, z wyjątkiem gdy świadectwa te będą wystawiane przez organy państwowe.
Artykuł XIX.
Obie Wysokie Układające się Strony, zgadzają się co do tego, że we wzajemnych stosunkach kierować się będą postanowieniami międzynarodowej Konwencji o uproszczeniu formalności celnych, podpisanej w Genewie dnia 3 listopada 1923 r.
Artykuł XX.
Każda z Wysokich Układających się Stron zabezpieczy na swem terytorjum przedsiębiorcom drugiej Wysokiej Układającej się Strony, w ramach obowiązujących ustaw i rozporządzeń, skuteczną ochronę przeciwko nielojalnej konkurencji" i będzie traktować pod tym względem tych przedsiębiorców jak swoich własnych.
Każda z Wysokich Układających się Stron zobowiązuje się w szczególności przedsięwziąć wszelkie potrzebne kroki, aby przeszkodzić na
vání okrskového označování původu, zvláště pokud jde o chmel, výrobky z vinné révy, pivo, minerální vody a výrobky z minerálních vod, pokud druhá smluvní strana tato označení řádně chrání a je první straně oznámila.
Výše uvedené oznámení musí zvláště určiti ustanovení příslušných zákonů a předpisů tohoto státu, stanovící oprávnění označení původu.
Za nesprávně používaná se pokládají okrsková označení původu jednoho z obou států, je-li jich použito pro výrobky, jimž zákonná ustanovení tohoto státu tuto výhodu upírají.
Pod názvem československý chmel, zvláště pod pojmenováním "český chmel" ("Žatecký chmel", "Roudnický chmel", "ústecký chmel", "Dubský chmel"), "Moravský chmel" ("Tršický chmel") smí se uváděti v Polsku do oběhu jen chmel známkovaný a provázený ověřovací listinou některé veřejné československé známkovny podle zákonných předpisů o označování původu chmele, platných v republice československé. Mimo to musí býti takový chmel v původním plnění, to jest v obalu, opatřeném označením původu, pečetí a plombou podle zmíněných československých předpisů.
Ustanovení tohoto článku nevztahují se na zboží průvozní.
Článek XXI.
Ve všech otázkách, týkajících se železniční přepravy, budou se vysoké smluvní strany říditi ve vzájemných stycích ustanoveními Mezinárodní úmluvy o přepravě cestujících a zavazadel po železnicích (M. Ú. C. ), a Mezinárodní úmluvy o přepravě zboží po železnicích (M. Ú. Z. ), podepsaných v Bernu dne 23. října 1924.
Ve všech otázkách, týkajících se mezinárodního průvozu, budou se vysoké smluvní strany říditi ve vzájemných stycích ustanoveními barcelonské úmluvy a statutu o svobodě transitu ze dne 20. dubna 1921.
Ve snaze uskutečniti v míře možnosti úmysly článku 23, odst. e) úmluvy o Společnosti národů, týkající se zachování svobody
swem terytorjum fałszywemu używaniu regionalnych oznaczeń pochodzenia, zwłaszcza odnośnie chmielu, produktów z winnej latorośli, piwa, wód mineralnych i produktów z wód mineralnych, jeśli druga Układająca się Strona te oznaczenia ustawowo chroni i podała je do wiadomości Stronie pierwszej.
W powyżej wzmiankowanem podaniu do wiadomości muszą być zwłaszcza przytoczone postanowienia odnośnych ustaw i przepisów tego państwa, ustalające uprawnienie do oznaczania pochodzenia.
Jako fałszywie użyte uchodzą regionalne oznaczenia pochodzenia jednego z obu państw, jeśli zostaną użyte dla wyrobów, którym ustawowe postanowienia tego państwa tego przywileju odmawiają.
Pod nazwą czeskosłowacki chmiel, zwłaszcza pod nazwą "Český chmel" ("Žatecký chmel", "Roudnický chmel", "Úštěcký chmel", "Dubský chmel"), "Moravský chmel" ("Tršický chmel") może być dopuszczony do obrotu w Polsce tylko chmiel, który stosownie do obowiązujących w Czechosłowacji ustawowych przepisów o oznaczaniu pochodzenia chmielu, posiada znak i certyfikat uwierzytelniający, wydany przez publiczny czeskosłowacki Urząd Kontrolny (znakowania). Prócz tego musi taki chmiel znajdować się w opakowaniu oryginalnem, t. j. stosownie do wspomnianych czeskosłowackich przepisów, ze świadectwem pochodzenia, pieczęcią i plombą.
Postanowienia tego artykułu nie odnoszą się do towarów tranzytowych.
Artykuł XXI.
We wszystkich kwestjach, odnoszących się do komunikacyj kolejowych, Wysokie Układające się Strony będą stosowały we wzajemnych stosunkach postanowienia Konwencji międzynarodowej o przewozie osób i bagażów kolejami żelaznemi (K. M. O. ) oraz Konwencji międzynarodowej o przewozie towarów kolejami żelaznemi (K. M. T. ), podpisanych w Bernie w dniu 23 października 1924 r.
We wszystkich kwestjach odnoszących się do tranzytu międzynarodowego Wysokie Układające się Strony będą stosowały we wzajemnych stosunkach postanowienia barcelońskiej Konwencji i Statutu o wolności tranzytu z dnia 20 kwietnia 1921 r.
Obie Wysokie Układające się Strony ożywione życzeniem urzeczywistnienia w granicach możliwości zamierzeń artykułu 23 p. e
přepravy a průvozu, zavazují se vzájemně obě vysoké smluvní strany, mimo to, že se zřetelem na svou zeměpisnou polohu zajistí, pokud jde o přepravy určené do jejich zemí, svobodu přepravy a průvozu, stanovenou barcelonským statutem, tím způsobem, že vysoké smluvní strany nebudou se dovolávati článku 7. uvedeného statutu v případě politického napětí, a že řečená svoboda přepravy a průvozu potrvá i v případě války, za předpokladu však, že tato opatření nebudou směti se příčiti jejich právům a povinnostem jako členů Společnosti národů.
Československo bere na vědomí odstavec 4. článku XXII. mírové smlouvy, podepsané v Rize dne 18. března 1921.
článek XXII.
Vysoké smluvní strany se zavazují, že budou prováděti vzájemně tarifní politiku prodchnutou duchem co největší blahovůle.
Článek XXIII.
Se zbožím, podaným ku přepravě na celním území jedné z vysokých smluvních stran a přepravovaným do celního území druhé smluvní strany nebo tímto územím do území třetího státu, nebude, budou-li splněny stejné podmínky, se zacházeti na železnicích druhé smluvní strany, pokud jde o jeho vypravení, přepravu, výpočet přepravného podle vnitřních (místních anebo svazových) tarifů a veřejné dávky, související s přepravou, nepříznivěji než se zbožím stejného druhu, podaným na celním území druhé smluvní strany a přepravovaným v témže směru a na téže trati.
Obě vysoké smluvní strany shodují se však v tom, že pro přepravu zboží stejného druhu z celního území jedné smluvní strany do celního území druhé smluvní strany nebo tímto územím do třetího státu jsou účinný tyto podmínky pro použití železničních tarifů, slev nebo jinakých výhod:
a) podmínka, že v určité lhůtě bude přepraveno určité nejmenší množství zboží,
Paktu Ligi Narodów, odnoszących się do utrzymania wolności komunikacji i tranzytu, oraz biorąc pod uwagę swą sytuację geograficzną, zobowiązują się wzajemnie zabezpieczyć transportom przeznaczonym do ich państw wolność komunikacji i tranzytu, ustanowioną przez Statut Barceloński w ten sposób, że Wysokie Układające się Strony nie będą powoływały się na art. 7 rzeczonego Statutu w wypadku naprężenia politycznego i że tę wolność komunikacji i tranzytu utrzyma się nawet na wypadek wojny, przy czem wszelako rozumie się, że zarządzenia te nie będą mogły się sprzeciwiać prawom i obowiązkom Stron jako członków Ligi Narodów.
Czechosłowacja przyjmuje do wiadomości paragraf 4. artykułu XXII. Traktatu Pokoju, podpisanego w Rydze dnia 18 marca 1921 r.
Artykuł XXII.
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie stosować politykę taryfową ożywioną duchem jak największej życzliwości.
Artykuł XXIII.
Towary nadane do przewozu na terytorjum celnem jednej z Wysokich Układających się Stron a przewożone do terytorjum celnego drugiej Układającej się Strony albo przez to terytorjum do państwa trzeciego, nie będą, przy wypełnieniu tych samych warunków, traktowane na kolejach drugiej Układającej się Strony w zakresie odprawy, przewozu, obliczenia przewoźnego według taryf wewnętrznych (lokalnych albo związkowych) oraz opłat publicznych związanych z przewozem, traktowane mniej korzystnie aniżeli towary tego samego rodzaju nadane na terytorjum celnem drugiej Układającej się Strony a przewożone w tym samym kierunku i na tym samym przebiegu.
Obie Wysokie Układające się Strony zgadzają się jednak, że przy przewozie towarów tego samego rodzaju z terytorjum celnego jednej z Układających się Stron do terytorjum celnego drugiej Układającej się Strony lub przez to terytorjum do państwa trzeciego, są dopuszczalne następujące warunki stosowania kolejowych taryf, zniżek, lub innych udogodnień:
a) warunek nadania do przewozu w określonym czasie pewnej minimalnej ilości towarów,
b) podmínka, že zboží bude zároveň podáno ku přepravě v množství, dostačujícím pro celý vlak nebo jeho část,
c) podmínka vnitřní spotřeby,
d) podmínka předchozí nebo následující přepravy po vodě nebo vzduchem.
Každou jinou podmínku, vylučující použití vnitřního sníženého tarifu, jest považovati, pokud jde o shora uvedené přepravy, za neplatnou.
Článek XXIV.
Na železnicích nebude se v přepravě cestujících, zavazadel a spěšnin, pokud jde o vypravení, přepravu, použití sazeb a poplatků a veřejné dávky s touto přepravou související, činiti žádného rozdílu mezi příslušníky vysokých smluvních stran. Příslušné úřady obou vysokých smluvních stran budou povinny zajistiti zřízení vhodných přípojů osobních vlaků a oběh přímých vozů. Budou též usilovati o to, aby provádění celních a pasových formalit bylo zjednodušeno a urychleno a budou pečovati o zajištění rychlé a pravidelné přepravy zboží.
Článek XXV.
Ustanovení článků XXIII. a XXIV. nevztahují se na slevy, přiznané z důvodů dobročinnosti, ani na slevy poskytnuté v případě veřejné pohromy, ani na děvy přiznané veřejným zaměstnancům, zaměstnancům dopravních podniků aneb obchodním cestujícím, ani na slevy dané pro přepravu vzorkových kufrů, ani na přepravu pro správy železniční nebo veřejnou správu civilní nebo pro správu vojenskou.
Článek XXVI.
Vysoké smluvní strany souhlasí se sjednáním dohod, o nichž jest řeč v § 2 článku 4. Mezinárodní úmluvy o přepravě zboží po železnicích (M. Ú. Z. ), aby byly stanoveny příznivější podmínky pro přepravu jistých předmětů, vyloučených z přepravy nebo podmínečně ku přepravě připuštěných.
Článek XXVII.
Obě smluvní strany se zavazují, že připustí lodi a lodní náklady druhé smluvní strany
b) warunek jednoczesnego nadania do przewozu towaru w ilości wystarczającej na utworzenie całego pociągu lub też określonej grupy wagonów,
c) warunek spożycia wewnętrznego,
d) warunek poprzedniego lub dalszego przewozu drogą wodną lub powietrzną.
Każdy inny warunek wykluczający korzystanie z wewnętrznych taryf ulgowych winien być uważany za nieistniejący odnośnie do transportów wyżej wzmiankowanych.
Artykuł XXIV.
Przy przewozie kolejami żelaznemi podróżnych, bagażu i przesyłek ekspresowych nie będzie się czyniło w zakresie odprawy, przewozu, stosowania stawek i opłat oraz danin publicznych, związanych z tym przewozem żadnej różnicy między obywatelami Wysokich Układających się Stron. Właściwe urzędy obu Wysokich Układających się Stron powinny zapewnić dogodne połączenia pociągów pasażerskich i ruch bezpośrednich wagonów. Będą się one starały również uprościć i przyśpieszyć wykonywanie formalności celnych i paszportowych oraz będą troszczyć się o zapewnienie szybkiego i regularnego przewozu towarów.
Artykuł XXV.
Postanowienia artykułów XXIII i XXIV nie dotyczą zniżek przyznanych dla celów dobroczynności, ani też zniżek udzielonych w wypadku publicznej klęski, ani też zniżek przyznanych funkcjonariuszom publicznym, pracownikom przedsiębiorstw przewozowych albo podróżującym kupcom, ani też zniżek przyznanych na przewóz kufrów z próbkami i wzorami, ani na przewozy Zarządu Kolejowego albo publicznej administracji cywilnej lub wojskowej.
Artykuł XXVI.
Wysokie Układające się Strony zgadzają się zawrzeć umowy przewidziane w § 2 art. 4 międzynarodowej Konwencji o przewozie towarów kolejami żelaznemi (K. M. T. ) a to w celu ustalenia dogodniejszych warunków dla przewozu pewnych przedmiotów, wyłączonych od przewozu lub przyjmowanych pod pewnemi warunkami.
Artykuł XXVII.
Obie Wysokie Układające się Strony zobowiązują się dopuścić w żegludze morskiej
v námořní plavbě za týchž podmínek, za tytéž poplatky a ve všech ostatních právních vztazích jako lodi a lodní náklady vlastní. Státní příslušnost lodí obou vysokých smluvních stran budiž posuzována podle zákonodárství domova.
Obě vysoké smluvní strany budou vzájemně uznávati výměrné listy námořních lodí, vydané příslušnými úřady každé vysoké smluvní strany.
Pokud jde o plavbu na mezinárodních řekách, jsou pro vzájemnou plavbu obou vysokých smluvních stran směrodatný příslušné mezinárodní plavební úmluvy, které obě vysoké smluvní strany přijaly.
článek XXVIII.
K této úmluvě připojená veterinární úmluva s příslušným závěrečným protokolem tvoří nedílnou součást této úmluvy a zůstanou stejně dlouho jako ona v účinnosti, při čemž se rozumí, že mohou býti případně pozměněny i za trvání obchodní a plavební úmluvy, avšak pouze po společné dohodě.
článek XXIX.
Vysoké smluvní strany se zavazují, že co nejdříve sjednají zvláštní úmluvu, upravující vzájemnou podporu při celním projednávání, při zamezování, stíhání a trestání přestupků celních předpisů, jakož i vzájemnou právní pomoc v celních trestních věcech.
článek XXX.
Vláda polská, jíž ve smyslu článku 104 smlouvy Versailleské a článků 2 a 6 Pařížské úmluvy mezi Polskem a Svobodným městem Gdaňskem ze dne 9. listopadu 1920 náleží péče o vedení zahraničních věcí Svobodného města Gdaňská, vyhrazuje si právo prohlásiti, že Svobodné město jest smluvní stranou v této úmluvě a že přejímá závazky a nabývá práv z ní plynoucích.
Tato výhrada nevztahuje se na ta ustanovení této úmluvy, která republika Polská sjednává, pokud jde o Svobodné město Gdaňsko, v souhlasu se svými právy, vyplývajícími z příslušných smluv.
okręty i ładunki okrętowe Strony drugiej pod takimi samymi warunkami, za takiemi samem i opłatami i we wszystkich innych zagadnieniach prawnych, tak jak okręty i ładunki okrętowe własne. Przynależność państwowa okrętów obu Wysokich Układających się Stron będzie oceniana według ustawodawstwa krajowego.
Obie Wysokie Układające się Strony będą wzajemnie uznawać listy pomiarowe okrętów morskich, wydane przez właściwe urzędy każdej z Wysokich Układających się Stron.
Co się tyczy żeglugi na rzekach międzynarodowych, to we wzajemnych stosunkach obu Wysokich Układających się Stron będą miarodajne odpowiednie międzynarodowe umowy nawigacyjne, które zostały przyjęte przez obydwie Wysokie Układające się Strony.
Artykuł XXVIII.
Załączona do niniejszej Konwencji Umowa Weterynaryjna wraz z przynależnym do niej Protokołem Końcowym, stanowią nierozdzielną część tej Konwencji i pozostaną w mocy tak długo jak i ona, przyczem rozumie się, że ewentualnie mogą one być zmienione i podr czas trwania Konwencji Handlowej i Nawigacyjnej, lecz jedynie za wspólnem porozumieniem.
Artykuł XXIX.
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się, że jaknajszybciej przystąpią do zawarcia specjalnej umowy, regulującej wzajemną pomoc przy odprawie celnej, przy zapobieganiu, ściganiu i karaniu wykroczeń przeciw przepisom celnym jakoteż i wzajemną pomoc prawną w celnych sprawach karnych.
Artykuł XXX.
Rząd Polski, któremu zostało powierzone prowadzenie spraw zewnętrznych Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej między Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem z 9 listopada 1920 roku, zastrzega sobie prawo oświadczenia, że Wolne Miasto jest Stroną Kontraktującą w niniejszej Konwencji i że bierze na siebie obowiązki oraz nabywa prawa z niej wypływające.
Zastrzeżenie to nie dotyczy tych postanowień niniejszej Konwencji, które Rzeczpospolita Polska zawiera w odniesieniu do Wolnego Miasta Gdańska zgodnie ze swojemi prawami, wypływającemi z odnośnych Traktatów.
Článek XXXI.
Tato úmluva bude ratifikována a ratifikační listiny budou vyměněny ve Varšavě, jakmile to bude možné.
Nabude účinnosti patnáctého dne po výměně ratifikací.
Avšak obě vlády mohou se dohodnouti o jejím dřívějším uvedení v účinnost, jestliže jejich příslušná zákonodárství je k tomu opravňují.
Pozbude účinnosti tři měsíce po dni výpovědi, dané jednou z vysokých smluvních stran. Uvedená lhůta může býti zkrácena za souhlasu vlád obou vysokých smluvních stran.
Úmluva byla vyhotovena ve dvou originálech, každý v jazyku československém i polském; oba texty jsou autentické.
Tomu na svědomí shora jmenovaní plnomocníci tuto úmluvu podepsali a opatřili ji svými pečetěmi.
Dáno v Praze dne 10. února 1934. L. S. Dr. EDVARD BENEŠ v. r.
Artykuł XXXI.
Konwencja ta będzie ratyfikowana a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie, jak tylko to będzie możliwe. Wejdzie ona w życie piętnastego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Jednakże oba rządy mogą się porozumieć co do jej wcześniejszego wejścia w życie, jeśli ich dotyczące ustawodawstwa je do tego upoważniają.
Konwencja ta przestanie obowiązywać w trzy miesiące po dniu jej wypowiedzenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron. Powyższy termin może być skrócony za zgoda rządów obu Wysokich Układających się Stron.
Konwencja ta została sporządzona w dwóch oryginałach, każdy w języku polskim i czeskosłowackim; oba teksty są autentyczne.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy Konwencję tę podpisali i przyłożyli swe pieczęcie.
Sporządzono w Pradze dnia 10 lutego 1934.
L. S. Dr. WACŁAW GRZYBOWSKI m. p. L. S. MIECZYSŁAW SOKOŁOWSKI m. p.