Poslanecká sněmovna N. S. R. Č. 1934.

III. volební období. 10. zasedání.

2515. Vládní návrh,

kterým se předkládá Národnímu shromáždění ke schválení

obchodní a plavební úmluva mezi republikou Československou a republikou Polskou,

podepsaná v Praze dne 10. února 1934 a uvedená v prozatímní platnost vládní

vyhláškou ze dne 27. února 1934, č. 40/1934 Sb. z. a n.

Návrh schvalovacího usnesení.

Národní shromáždění republiky československé schvaluje obchodní a plavební úmluvu mezi republikou československou a republikou Polskou, podepsanou v Praze dne 10. února 1934 a uvedenou v prozatímní platnost vládní vyhláškou ze dne 27. února 1934, č. 40/34 Sb. z. a n.

Důvodová zpráva.

V roce 1932 byl v Polsku vydán nový celní sazebník, ve kterém dosavadní celní sazby byly většinou značně zvýšeny a nomenklatura byla rozšířena z 217 sazebních čísel starého sazebníku na 1275 sazebních čísel. Aby nový celní sazebník mohl býti uveden v účinnost, vypovědělo Polsko dne 10. července 1933 Československu obchodní úmluvu ze dne 23. dubna 1925, takže tato pozbyla účinnosti dinem 10. října 1933.

Ihned po výpovědi bylo zahájeno jednání o novou smlouvu, jehož výsledkem jest předkládaná obchodní a plavební úmluva mezi republikou československou a republikou Polskou, podepsaná v Praze dne 10. února 1934. Tato úmluva skládá se z rámcové části, a celnětarifních příloh, obsahujících sjednané smluvní celní sazby v Československu a Polsku, z veterinární úmluvy a konečně z ustanovení závě-

rečného protokolu k uvedeným jednotlivým částem.

Pokud jde o rámcovou část a veterinární úmluvu, byly revidovány a novým potřebám přizpůsobeny články, u nichž od úmluvy z r. 1925 se změnily předpoklady tím, že nastala nová úprava některých zákonných ustanovení nebo byly později sjednány bilaterální smlouvy, k jejichž ustanovení bylo nutno přihlédnouti.

V rámcové části řeší se zejména postavení fysických a právnických osob na území obou států po stránce právní, finanční a majetkové, daňové, obchodní a živnostenské, dále pokud jde o pobyt, o přístup k soudům a k administrativním úřadům, o brannou povinnost atd. Pro zacházení se zbožím v oboru celním platí doložka o nejvyšších výhodách s jistými v úmluvě stanovenými výjimkami. Rovněž vý-

známná jsou ustanovení o znacionalisovaném zboží, o zpětném vývozu a dovozu, o vráceném zboží a o nekalé soutěži, kterými se v obou státech smluvně váží příslušné autonomní předpisy ve prospěch vzájemné výměny zboží. Dopravní ustanovení se podstatně neliší od dřívějšího stavu. Nová jest úprava zacházení s loďmi a lodními náklady v námořní plavbě: pokud jde o plavbu na mezinárodních řekách, bylo stanoveno, že budou směrodatný příslušné mezinárodní plavební úmluvy.

Pro zboží významné v hospodářství a vývozu obou států byly sjednány smluvní celní sazby, jak jsou vyjmenovány v listinách A (československá smluvní cla) a B (polská smluvní cla). Ze zboží dováženého z Polska byly stanoveny smluvní sazby pro melasu, luštěniny, vikev, lupinu, bramborovou sáď a bramborové vločky, různé druhy semen, ovce, vepře, drůbež, raky, vejce a máslo, chlupy, peří, měchýře a střeva, určité druhy dříví, otruby, vyloužené řepné řízky a sušené bramborové zdrtky, dřevěné uhlí, dolomit, ozokerit, terpentýn, minerální oleje, bavlněnou přízi, len, zboží košíkářské, papír balicí, novinový a cigaretový, řemínky k rozdělovači rouna, překližky, jantarové zboží, cement, olovo, zinek, zinkové plechy, zinkovou bělobu, kyselinu sirovou, dusíkaté vápno, superfosfát, kysličník siřičitý. Celkem vázáno jest 80 smluvních sazeb v československém celním sazebníku oproti 608 smluvním sazbám, jimiž vázány jsou celní slevy, které nám Polsko poskytlo zejména na tyto druhy našeho zboží: slad, chmel, vinné hrozny, brynza a tvarůžky, stavební kameny, minerální bahno, minerální vody, plzeňské pivo, barvy a laky, třísloviny, umělé plastické hmoty, kůže, obuv, textilie, gumové zboží, vý-

robky korkové, košíkářské, celulosu a papír, kameny k broušení a leštění, mlýnské kameny, ohnivzdorný materiál jako cihly šamotové, dynasové a magnesitové, kachle, obkladačky a jiné zboží keramické, porculán, sklo, ocel, železo a železné výrobky, stroje a přístroje ze železa, elektrické stroje a přístroje, isolační materiál pro účely elektrotechnické, piana a všechny hudební nástroje, klobouky, barety, výrobky z celluloidu, bakelitu, galalitu atd., knoflíky všeho druhu, kartáče, násadky a tužky, jabloneckou bižuterii a j. v.

Zároveň s touto obchodní a plavební úmluvou byla podepsána úmluva o vzájemném vykonávání exekučních titulů a o vzájemnosti ve věcech konkursních.

Vedoucí myšlenkou nové obchodní úmluvy je zvýšení celkového obratu zboží, oživení a prohloubení dosavadních obchodních a dopravních styků mezi oběma sousedními státy.

Tomuto přání daly smluvní strany výraz jednak poskytnutím si cel pro zboží důležité ve vzájemném styku, jednak administrativní úpravou výměny zboží, podepsanou současně s obchodní a plavební úmluvou. Tato základna, beroucí zřetel k vývoji poměrů ve směru zlepšení, opravňuje k naději, že vytčeného cíle bude dosaženo.

Obraz dosavadního obchodu s Polskem je patrný z těchto statistických dat:

hodnota v tisících Kč

rok

absol. v % dovoz

absol. v % vývoz

 
   

bilance

1930

879. 611

5'6

638. 696

3'7

___

240. 915

1931

619. 104

5'2

378. 735

2'88

___

240. 369

1932

373. 932

5'0

181. 512

2'57

__

192. 420

1933

190. 191

315

157. 966

2'67

----

32. 225

Vláda předkládajíc tento návrh oběma sněmovnám Národního shromáždění projevuje po stránce formální přání, aby tato předloha byla projednána v poslanecké sněmovně výborem zahraničním a výborem živnostensko-obchodním a v senátě výborem zahraničním a národohospodářským.

Text obchodní a plavební úmluvy se přikládá v českém a polském původním znění.

V Praze dne 9. března 1934.

Předseda vlády: J. Malypetr v. r.

Obchodní a plavební úmluva

mezi republikou československou a republikou

Polskou.

President republiky československé s jedné strany a president republiky Polské se strany druhé, v souhlasném přání podporovati a rozvíjeti obchodní styky mezi oběma státy, rozhodli se uzavříti obchodní a plavební úmluvu a jmenovali k tomu svými plnomocníky:

President republiky československé:

Pana Dra Edvarda Beneše,

ministra zahraničních věcí,

President republiky Polské: Pana Dra Waclawa Grzybowského,

mimořádného vyslance a zplnomocněného ministra

a

Pana Mieczyslawa Sokolowského,

ředitele departementu ministerstva průmyslu a obchodu,

kteří, předloživše si své plné moci, jež shledány v dobré a náležité formě, shodli se na těchto článcích:

Článek I.

Příslušníci každé z vysokých smluvních stran budou požívati, pokud jde o nastupování a provozování obchodu a živností na území druhé vysoké smluvní strany všech výsad, svobod a výhod přiznaných příslušníkům státu požívajícího nejvyšších výhod.

Článek II.

S příslušníky jedné z vysokých smluvních stran, kteří se ubírají na veletrhy a trhy

Konwencja Handlowa i Nawigacyjna

między Rzeczypospolitą Polską a Republiką

Czeskosłowacką,

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony i Prezydent Republiki Czeskosłowackiej z drugiej strony, ożywieni tem samem pragnieniem ułatwiania i rozwijania stosunków handlowych pomiędzy obydwoma Państwami, postanowili zawrzeć Konwencję Handlową i Nawigacyjną i mianowali w tym celu Pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana Dra Wacława Grzybowskiego,

Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego

oraz Pana Mieczysława Sokołowskiego,

Dyrektora Departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu,

Prezydent republiki Czeskoslowackiej:

Pana Dra Edwarda Beneša,

Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy, po przedłożeniu sobie wzajemnie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące artykuły:

Artykuł I.

Obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą korzystać pod względem zakładania i trudnienia się handlem i przemysłem na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony ze wszystkich przywilejów, imunitetów i korzyści przyznanych obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł II.

Obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron, udający się na jarmarki i tar-

na území druhé vysoké smluvní strany, aby tam obchodovali, bude se vzájemně zacházeti jako s vlastními příslušníky, mohou-li předložiti legitimaci podle vzoru přiloženého k této úmluvě, vydanou úřady státu, jehož jsou příslušníky.

článek III.

S příslušníky každé vysoké smluvní strany bude se na území druhé vysoké smluvní strany zacházeti, pokud jde o jejich právní postavení, jejich majetek movitý i nemovitý, jejich práva a zájmová účastenství, stejně příznivě jako s příslušníky kteréhokoli třetího státu. Budou míti volnost spravovati své záležitosti na území druhé vysoké smluvní strany buď osobně, nebo prostředníkem jimi zvoleným, aniž by byli v tomto ohledu podrobeni jiným omezením než těm, která jsou stanovena zákony a nařízeními, platnými na příslušném území.

Budou míti právo vystupovati osobně, nebo plnomocníkem před soudy a správními úřady druhé vysoké smluvní strany, a nebudou podléhati jiným omezením než těm, která jsou stanovena zákony a nařízeními, platnými na příslušném území, a bude se s nimi v každém ohledu stejně zacházeti jako s příslušníky kteréhokoli jiného státu.

Článek IV.

Příslušníci jedné z vysokých smluvních stran nebudou přidrženi na území druhé strany k žádné povinné službě, ať ve vojsku pozemním nebo námořním, či v národní gardě nebo milici.

Budou osvobozeni od jakýchkoli dávek, ukládaných náhradou za osobní službu vojenskou, ode všech vojenských plnění a rekvisicí osobních, avšak budou podrobeni, pokud jde o jejich movitý nebo nemovitý majetek v zemi, vojenským rekvisicím a břemenům vojenského ubytování za těchže podmínek jako vlastní příslušníci.

článek V.

Příslušníci žádné vysoké smluvní strany nebudou platiti na území druhé strany za svou osobu a svůj majetek, ani za výkon jakéhokoli obchodu, živnosti, řemesla nebo

gi na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony, celem wykonywania tam handlu, będą wzajemnie traktowani narówni z obywatelami własnymi, o ile będą mogli przedstawić dowód tożsamości zgodny z załączonym do niniejszej Konwencji wzorem, wydany przez władze państwa, którego są obywatelami.

Artykuł III.

Obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą traktowani na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony, pod względem stanowiska prawnego, dóbr ruchomych i nieruchomych, praw i interesów, równie korzystnie jak obywatele jakiegokolwiek trzeciego państwa. Będą oni mieli swobodę załatwiania swych spraw na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony, bądź osobiście, bądź przez pośredników wedle ich własnego wyboru, nie podlegając pod tym względem ograniczeniom innym od tych, które są przewidziane przez ustawy i przepisy, na tem terytorjum obowiązujące.

Będą oni mieli prawo występowania osobiście lub przez pełnomocników przed władzami sądpwemi i administracyjnemi drugiej Wysokiej Układającej się Strony i nie będą podlegali innym ograniczeniom, aniżeli tym, które przewidziane są przez ustawy i przepisy obowiązujące na odnośnem terytorjum i będą traktowani pod każdym względem w taki sam sposób jak obywatele jakiegokolwiek innego państwa.

Artykuł IV.

Obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron nie będą przymuszani na terytorjum drugiej Strony do żadnej służby obowiązkowej, czy to w armji lądowej lub morskiej, czy to w gwardji lub milicji narodowej.

Będą oni zwolnieni od wszelkich opłat jakiegokolwiek rozdaju, nałożonych w miejsce osobistej służby wojskowej, od wszelkich świadczeń i rekwizycyj wojskowych osobistych, jednakże co się tyczy dóbr ruchomych lub nieruchomych, które posiadają w kraju, będą podlegali rekwizycjom wojskowym i obowiązkowi kwaterunku wojskowego na tych samych warunkach, co obywatele właśni.

Artykuł V.

Obywatele żadnej z Wysokich Układających się Stron nie będą uiszczali na terytorjum drugiej Strony z tytułu osobistego oraz posiadanego przez nich mienia, jak również

zaměstnám jakýchkoli daní, dávek a břemen jiných nebo vyšších, než jaké se vybírají od vlastních příslušníků.

Tato ustanovení nejsou na překážku, aby se vybíraly dávky z pobytu nebo dávky, související se splněním policejních formalit. Příslušníci obou vysokých smluvních stran budou v tomto ohledu požívati nakládání přiznaného příslušníkům státu požívajícího nejvyšších výhod.

článek VI.

Společnosti akciové a jiné společnosti obchodní, průmyslové, finanční, pojišťovací a dopravní, které mají své sídlo na území jedné z vysokých smluvních stran a podle zákonů tohoto státu jsou tam po právu ustaveny, budou právně uznány na území druhé strany. Budou míti volný přístup k soudům a budou moci vystupovati před soudy jako žalobci nebo žalovaní.

Připuštění uvedených společností k provozování jejich obchodu nebo živnosti na území druhé vysoké smluvní strany bude se říditi zákony a nařízeními, které platí nebo budou platiti na tomto území.

Činnost společností ustavených podle zákonodárství jedné z vysokých smluvních stran, pokud se vykonává na území druhé smluvní strany, bude podrobena zákonům a nařízením této strany. V každém ohledu výše jmenované společnosti budou požívati, jsouce připuštěny, těchže práv, která jsou nebo budou přiznána v tomto oboru společnostem stejného druhu státu požívajícího nejvyšších výhod, což se však nedotýká rozhodnutí činěných na základě koncesního systému nebo podle volného uvážení ve věcech správních.

Jmenované společnosti nebudou platiti na území druhé strany z provozování svého obchodu nebo živnosti žádných daní, dávek nebo poplatků jiných nebo vyšších, než které se vybírají od vlastních společností.

Pokud jde o právní postavení těchto společností, jejich majetek movitý i nemovitý, jejich práva a zájmová účastenství na území druhé strany, platí přiměřeně ustanovení článku III.

z tytułu wykonywania różnego rodzaju handlu, przemysłu, rzemiosł i zawodów, żadnych podatków, opłat i świadczeń jakiegokolwiek rodzaju, innych lub wyższych od tych, które są pobierane od obywateli własnych.

Te postanowienia nie stanowią przeszkody do pobierania opłat za pobyt, bądź opłat związanych z wykonywaniem formalności policyjnych. Obywatele obu Wysokich Układających się Stron będą korzystali pod tym względem z traktowania przyznanego obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł VI.

Spółki akcyjne i inne spółki handlowe, przemysłowe, finansowe, asekuracyjne i transportowe, które posiadają swą siedzibę na terytorjum jednej z Wysokich Układających się Stron i które stosownie do ustaw tego państwa są tam prawnie założone, będą uznane na terytorjum drugiej Strony za prawnie istniejące. Będą one miały wolny dostęp do sądów i zdolność do występowania, bądźto w charakterze powodów bądź pozwanych.

Dopuszczenie tych spółek do wykonywania ich handlu lub przemysłu, na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony, odbywać się będzie według ustaw i rozporządzeń, które obowiązują lub będą obowiązywać na tem terytorjum.

Działalność spółek założonych według ustawodawstwa jednej z Wysokich Układających się Stron, o ile dokonywa się na terytorjum drugiej Strony, poddana będzie ustawom i rozporządzeniom tej Strony. W każdym wypadku spółki wyżej wymienione korzystać będą po ich dopuszczeniu do działalności z tychsamych praw, które są lub będą przyznane w tych sprawach, spółkom tegosamego rodzaju państwa najbardziej uprzywilejowanego, co jednakże nie dotyczy rozstrzygnięć wydawanych na podstawie systemu koncesyjnego lub według swobodnego uznania w sprawach administracyjnych.

Powyższe spółki nie będą opłacać na terytorjum drugiej Strony za wykonywanie ich handlu lub przemysłu, żadnych podatków, opłat lub świadczeń, innych lub wyższych jak te, które obciążają spółki krajowe.

Jeśli chodzi o stanowisko prawne tych spółek, ich majątek ruchomy i nieruchomy, ich prawa i interesy na terytorjum drugiej Strony, to obowiązują odpowiednio postanowienia artykułu III.

Článek VIL

Obchodníci, továrníci a jiní živnostníci, kteří prokáží předložením legitimace podle připojeného vzoru, vydané příslušnými úřady svého státu, že jsou tam oprávněni provozovati svůj obchod nebo svoji živnost a že tam platí poplatky a dané zákonem předepsané, budou míti právo osobně nebo svými cestujícími uzavírati koupě na území druhé vysoké smluvní strany u obchodníků nebo průmyslníků a živnostníků nebo ve veřejných prodejnách. Budou rovněž moci přijímati zakázky, i podle vzorků, od obchodníků neb jiných osob, které pro svůj obchod nebo svou živnost používají zboží, odpovídajícího těmto vzorkům. Nebudou povinni platiti z tohoto důvodu žádných zvláštních poplatků.

Hořejší ustanovení nevztahuji se na osoby provozující kočovná zaměstnání, na podomní obchod, jakož i na vyhledávání zakázek u osob neprovozujících ani živnosti ani obchodu, při čemž si každá z vysokých smluvních stran vyhrazuje v tomto oboru úplnou volnost svého zákonodárství.

Obchodníci, továrníci a obchodní cestující v jejich službě, opatření legitimací, budou míti právo míti s sebou vzorky nebo modely, nikoli však zboží.

Vysoké smluvní strany si vzájemně sdělí, které úřady jsou pověřeny vydávati legitimace, jakož i kterými předpisy shora uvedené osoby se mají říditi při provozování svého obchodu.

Legitimace budou osvobozeny od visa konsulárního nebo jiného.

Při dovozu a zpětném vývozu vzorků a modelů bude používáno ustanovení mezinárodní konvence o zjednodušení celních formalit, podepsané v Ženevě dne 3. listopadu 1923.

V tomto, jakož i v každém jiném ohledu, spadajícím pod tento článek, přiznávají si vysoké smluvní strany vzájemně nakládání podle doložky nejvyšších výhod.

Článek VIII.

Vnitřní dávky, vybírané na účet kohokoli, jež jsou nebo budou uvaleny na těžbu, výrobu, oběh nebo spotřebu některého druhu zboží na území jedné z vysokých smluvních stran, ne-

Artykuł VII.

Kupcy, fabrykanci i inni przemysłowcy, którzy dowiodą przez okazanie karty legitymacyjnej, według załączonego wzoru, wydanej przez kompetentne władze ich kraju, że są tam uprawnieni do wykonywania swego handlu lub swego przemysłu i że uiszczają tam podatki i opłaty ustawowo przewidziane, będą mieli prawo osobiście, bądź przez komiwojażerów w-ich służbie, czynić zakupy na terytorjum drugiej Wysokiej Układającej się Strony u kupców lub przemysłowców lub w lokalach sprzedaży publicznej. Będą oni mogli również przyjmować zamówienia, także na podstawie próbek, u kupców i innych osób, które w swym handlu lub przemyśle używają towarów odpowiadających tym próbkom. Ani w jednym ani w drugim wypadku nie będą oni zobowiązani do uiszczania z tego powodu żadnych specjalnych opłat.

Powyższe postanowienia nie stosują się do przemysłów wędrownych, do domokrążstwa jak również do poszukiwania zamówień u osób nie trudniących się przemysłem lub handlem, przyczem Wysokie Układające się Strony zastrzegają sobie pod tym względem zupełną swobodę ich ustawodawstwa.

Kupcy, przemysłowcy i komiwojażerowie w ich służbie zaopatrzeni w kartę legitymacyjną, będą mieli prawo posiadania przy sobie próbek lub wzorów, lecz nie towarów.

Wysokie Układające się Strony podadzą sobie wzajemnie do wiadomości, które urzędy mają sobie poruczone wydawać karty legitymacyjne i jakimi przepisami mają się wyżej wymienione osoby kierować, przy wykonywaniu swego handlu.

Karty legitymacyjne są wolne od wizy konsularnej lub innej.

Postanowienia międzynarodowej Konwencji o uproszczeniu formalności celnych, podpisanej w Genewie 3 listopada 1923 r. będą miały zastosowanie przy przywozie i powrotnym wywozie próbek i wzorów.

W tym względzie jak również we wszystkich innych sprawach przewidzianych w tym artykule, Wysokie Układające się Strony zastosują wzajemnie traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł VIII.

Daniny wewnętrzne pobierane na rzecz kogokolwiek, które obciążają lub będą obciążać produkcję, fabrykację, obieg lub spożycie pewnego wytworu na terytorjum jednej z Wy-

postihnou ze žádného titulu výrobků druhé strany více nebo tíživěji, než domácí výrobky téhož druhu nebo, není-li jich, výrobky státu požívajícího nejvyšších výhod.

Článek IX.

Zemské plodiny i průmyslové výrobky, pocházející a přicházející z celního území jedné z vysokých smluvních stran, nebudou podléhati při dovozu do celního území druhé strany jinému nebo méně příznivému nakládání v ohledu celním, než stejné výrobky, pocházející a přicházející ze státu požívajícího nejvyšších výhod, zejména nebudou podléhati jiným a vyšším clům nebo dávkám, včetně všech vedlejších poplatků a přirážek, než jaké se vybírají nebo budou vybírati ze stejných výrobků kteréhokoli třetího státu.

Nakládání podle doložky nejvyšších výhod, stanovené v prvém odstavci, bude rovněž platiti při vývozu zemských plodin a průmyslových výrobků jedné z vysokých smluvních stran z jejího celního území do celního území druhé strany.

Shora uvedená ustanovení se vztahují rovněž na provádění celních předpisů, celní projednávání zboží, postup při zkoumání a rozboru dovážených výrobků, podmínky placeni cla a poplatků, jakož i na zařaďování zboží a výklad celního sazebníku.

Výrobky získané na celním území jedné z vysokých smluvních stran zpracováním cizozemských hmot, a to i v záznamním styku, budou považovány rovněž za průmyslové výrobky této strany pod podmínkou, že tyto výrobky doznaly zpracováním značné změny. Hranice změny, jež má za následek uznání výrobku, vyrobeného z cizozemských hmot, za výrobek smluvní strany, řídí se autonomními předpisy všeobecně platnými na celním území dovozního státu, při čemž se zajišťuje nakládání podle doložky nejvyšších výhod.

článek X.

Zemské plodiny i průmyslové výrobky, pocházející a přicházející z polského celního území, jež jsou uvedeny v připojené listině A, nebudou při dovozu do celního území česko-

sokich Układających się Stron, nie dotkną z żadnego tytułu wytworów Strony drugiej silniej lub uciążliwiej, niż wytwory krajowe tegosamego rodzaju, lub w braku tych wytworów, niż wytwory państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł IX.

Wytwory gleby i przemysłu, pochodzące i przychodzące z obszaru celneg jednej z Wysokich Układających się Stron, nie będą podlegać przy przywozie na obszar celny drugiej Strony innemu lub mniej przychylnemu traktowaniu pod względem celnym, niż takie same wytwory pochodzące i przychodzące z państwa najbardziej uprzywilejowanego, w szczególności nie będą podlegać innym lub wyższym cłom lub opłatom, łącznie z wszelkiemi ubocznemi opłatami i dodatkami, niż jakie się pobiera lub będzie pobierać od takichsamych wytworów jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego, przewidziane w ustępie pierwszym, będzie również stosowane przy wywozie wytworów gleby i przemysłu jednej z Wysokich Układających się Stron z jej obszaru celnego na obszar celny Strony drugiej.

Powyższe postanowienia odnoszą się również do wykonywania przepisów celnych, celnego traktowania towaru, postępowania przy badaniu i analizie przywożonych towarów, do warunków płacenia ceł i opłat oraz do taryfowania towarów i interpretacji taryfy celnej.

Wyroby wyprodukowane na obszarze celnym jednej z Wysokich Układających się Stron przez przeróbkę zagranicznych materjałów także i w obrocie warunkowym, będą uważane również za wyroby przemysłowe tej Strony pod warunkiem, że wyroby te przez przeróbkę uległy poważnej zmianie. Granice zmiany, powodującej uznanie wyrobu wyprodukowanego z materjałów zagranicznych, za wyrób Strony Układającej się, określają autonomiczne przepisy każdorazowo obowiązujące na obszarze celnym państwa przywożącego, przyczem zostaje zapewnione traktowanie na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł X.

Wytwory gleby i przemysłu, pochodzące i przychodzące z polskiego obszaru celnego wymienione w załączonej liście A, będą opłacały przy przywozie na obszar celny czeskosło-

slovenského podléhati vyšším celním sazbám než oněm, jež jsou stanoveny v této listině.

Zemské plodiny i průmyslové výrobky, pocházející a přicházející z československého celního území, jež jsou uvedeny v připojené listině B, nebudou při dovozu do polského celního území podléhati vyšším celním sazbám než oněm, jež jsou stanoveny v této listině.

Ustanovení hořejších odstavců není nikterak na újmu příznivějšímu nakládání, jež by mohlo plynouti z ustanovení článku IX.

článek XI.

Nakládání podle doložky nejvyšších výhod, upravené v článku IX., se nevztahuje na:

1. výhody, jež jsou nebo budou přiznány jednou z vysokých smluvních stran k usnadnění pohraničního styku se sousedními státy v pásmu nepřesahujícím 15 km s té i oné strany hranice,

2. zvláštní výhody, vyplývající z celní unie,

3. prozatímní celní režim mezi polským a německým Horním Slezskem, zavedený polsko-německou úmluvou o Horním Slezsku, podepsanou v Ženevě dne 15. května 1922,

4. výhody neb výsady, které Polsko poskytlo nebo poskytne státům baltickým, a to Lotyšsku, Estonsku, Litvě a Finsku, pokud jich rovněž neposkytne jakémukoli jinému státu.

článek XII.

Nakládání podle doložky nejvyšších výhod se nevztahuje na zvláštní ustanovení smluv uzavřených mezi jednou z vysokých smluvních stran a třetím státem k dosažení rovnováhy při zdanění v tuzemsku a v cizině, k vymezení daňové výsosti obou států a zejména k zamezení dvojího zdanění.

článek XIII.

Po dobu, než nastane úplná volnost obchodu mezi oběma vysokými smluvními stranami, nebude se používati na obchod druhé strany omezení nebo zákazů při dovozu a vývozu, které platí nebo budou platiti na celním území jedné z vysokých smluvních stran, leč že by

wacki cła według stawek nie wyższych niż wyszczególnione w tej liście.

Wytwory gleby i przemysłu, pochodzące i przychodzące z czeskosłowackiego obszaru celnego wymienione w załączonej liście B, będą opłacały przy przywozie na obszar celny polski cła według stawek nie wyższych niż wyszczególnione w tej liście.

Postanowienia poprzednich ustępów nie zmieniają w niczem traktowania korzystniejszego, któreby mogło wyniknąć z, zastosowania artykułu IX.

Artykuł XI.

Klauzuli największego uprzywilejowania przewidzianej w artykule IX nie stosuje się:

1. do przywilejów, które są lub mogą być przyznane przez jedną z Wysokich Układających się Stron, w celu ułatwienia ruchu granicznego, z państwami sąsiadującemi, w pasie nieprzekraczającym 15 km z jednej i z drugiej strony granicy,

2. do korzyści wynikających z unji celnej,

3. do tymczasowych przepisów celnych, ustanowionych pomiędzy polskim a niemieckim Górnym śląskiem przez polsko-niemiecką Konwencję, dotyczącą Górnego śląska, podpisaną w Genewie dnia 15 maja 1922 r.,

4. do przywilejów, korzyści lub imunitetów, które Polska przyznała lub przyzna krajom bałtyckim, a mianowicie Łotwie, Estonji, Litwie oraz Finlandji, dopóki nie przyzna ich również jakiemukolwiek innemu państwu.

Artykuł XII.

Klauzuli największego uprzywilejowania nie stosuje się do specjalnych postanowień umów zawartych pomiędzy jedną z Wysokich Układających się Stron a państwem trzeciem w celu zrównoważenia opodatkowania w kraju i zagranicą, rozgraniczenia zwierzchnictwa obu państw w dziedzinie podatkowej, a w szczególności w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania.

Artykuł XIII.

Dopóki nie będzie mogła być wprowadzona całkowita wolność handlu pomiędzy obu Wysokiemi Układającemi się Stronami, zakazy lub ograniczenia przywozu lub wywozu, które są lub będą w mocy na obszarze celnym jednej z Wysokich Układających się Stron, będą


Související odkazy



Přihlásit/registrovat se do ISP