vodního konsensu již účelně proveditelné, rozhodnou příslušné úřady v každém jednotlivém případě o udržování nebo změně takového díla, a to podle ustanovení části III této hlavy.

článek 25.

Příslušné úřady Smluvních Států přiznají, po předchozí dohodě, majitelům děl uvedených v článku 18, odstavce l a 2, úlevy potřebné pro přestup státní hranice k obsluze a udržování zmíněných děl, přípustné v mezích vlastních předpisů.

článek 26.

Smluvní Státy budou pečovati o to, aby byly přesně zachovávány podmínky konsensů vodoprávních děl na hraničních tocích, zvláště jde-li o znečišťování vody.

Část II.

Udělování nových vodních práv.

článek 27.

Každý ze Smluvních Států má za šetření nabytých práv právo na polovici vody protékající hraničními toky.

Článek 28.

1. Smluvní Státy budou podporovati stavby zajišťující hraniční toky a přilehlá inundační území proti škodám způsobovaným velkými vodami, dále stavby, jež slouží k odvodňování nebo k povodňování přilehlých území, sjednávají vodě odpad, zásobují pohraniční obce vodou a konečně stavby, jichž účelem jest využíti vodní síly hraničních toků.

2. Aby bylo umožněno účelné provádění vodních staveb uvedených v odstavci l, budou se oba státy říditi těmito zásadami:

a) Smluvní Státy nebudou vykonávati a nepovolí bez vzájemné dohody práce, jež by mohly v hraničních tocích nebo v úsecích toků ležících na území druhého státu způsobiti změny koryta, hladiny a množství pro-

tyczenie granicy utrzymanie to nie da się celowo wykonywać według pierwotnego konsensu, właściwe władze zadecydują w każdym poszczególnym wypadku co do utrzymania lub zmiany takiego urządzenia zgodnie z postanowieniami części III tego rozdziału.

Artykuł 25.

Właściwe urzędy obu Umawiających się Państw udzielą po uprzedniem porozumieniu się właścicielom urządzeń, określonych w artykule 18 ustęp l i 2, ułatwień potrzebnych do przekraczania granicy państwowej w celu obsługi i utrzymywania wymienionych urządzeń a możliwych w ramach własnych przepisów.

Artykuł 26.

Umawiające się Państwa będą czuwały nad tem, aby były ściśle przestrzegane warunki konsensów urządzeń wodnych na biegach granicznych, zwłaszcza co do zanieczyszczania wody.

Część II. Udzielanie nowych uprawnień wodnych.

Artykuł 27.

Z zachowaniem nabytych praw, każde z Umawiających się Państw ma prawo do połowy wody przepływającej na biegach granicznych.

Artykuł 28.

1. Umawiające się Państwa popierać będą wykonywanie budowli, które zabezpieczają graniczne biegi wód i przyległe tereny zalewowe przed szkodami spowodowanemi wielką wodą, dalej wykonywanie budowli, które służą do odwadniania lub nawadniania przyległych terenów, umożliwiają wodzie odpływ, zaopatrują w wodę pograniczne gminy i wreszcie wykonywanie budowli, których celem jest wyzyskanie siły wodnej na biegach granicznych.

2. Dla umożliwienia celowego wykonywania budowli wodnych, wymienionych w ustępie l, oba Państwa będą się kierowały następujacemi zasadami:

a) Umawiające się Państwa nie będą wykonywały i nie będą dozwalały bez wzajemnego porozumienia robót, któreby mogły na biegach wód granicznych lub na odcinkach biegu wód położonych na obszarze drugiego Pań-

těkající vody nebo její znečištění a tím podstatně poškozovati veřejné zájmy, nabytá vodní práva nebo protilehlý břeh hraničních toků.

b) Při úpravách bude dbáno toho, aby nenastalo přesušení pozemků na jedné nebo druhé straně a aby bylo umožněno jejich zavodňování okalovými vodami a zavlažování v době sucha.

c) Nebude zadáváno i ono množství vody, jehož je potřebí k povodňování a zavlažování přilehlých pozemků.

3. Regulační a hrázové stavby na hraničních tocích budou projektovány ve vzájemné dohodě příslušných úřadů Smluvních Států.

Článek 29.

Vlastníci níže položených pozemků budou povinni přijmouti - případně za náhradu vodu přiváděnou budoucími melioracemi, a to podle dohody sjednané příslušnými úřady Smluvních Států.

Část III.

Ustanovení společná pro dosavadní i nová vodní práva.

článek 30.

1. Smluvní Státy budou pečovati o to, aby vodní díla na hraničních tocích nebo na tocích hranicí přeťatých - na těchto pokud jsou hranicí dotčena - byla udržována a provozována podle platných závazků a aby samovolnými opatřeními na vlastním území nebyly působeny poruchy v provozu takových děl na území druhého státu. Přechodné nevyhnutelné poruchy při opravách a vyklizovacích pracích musí však býti trpěny a škody podle okolností nahrazeny.

2. Smluvní Státy budou pečovati o to, aby i neupravené hraniční toky byly podle možnosti udržovány aspoň ve stavu, jak toho vyžaduje zajištění jejich polohy proti náhlým změnám.

Článek 31.

1. Smluvní Státy budou pečovati o to, aby vodní díla zřízená na tocích hranicí přeťatých

stwa powodować zmiany koryta, poziomu, ilości przepływającej wody lub jej zanieczyszczenie i w ten sposób istotnie szkodliwie oddziaływać na interesy publiczne, nabyte prawa wodne lub na brzeg przeciwległy granicznych biegów wody.

b) Przy regulacjach ma być przestrzegane, ażeby nie zostało wywołane przesuszenie terenu po jednej lub drugiej stronie i aby było umożliwione ich nawadnianie wodami namulajacemi i zwilżanie podczas suszy.

c) Nie będzie oddawana do użytkowania ta ilość wody, która jest potrzebna do nawadniania lub zwilżania gruntów przyległych.

3. Regulacje i obwałowania granicznych biegów wód będą projektowane we wzajemnem porozumieniu właściwych urzędów Państw Umawiających się.

Artykuł 29.

Właściciele niżej położonych obszarów będą obowiązani przyjąć, ewentualnie za odszkodowaniem, wodę doprowadzoną przyszłemi urządzeniami meljoracyjnemi, a to na podstawie porozumienia właściwych urzędów Państw Umawiających się.

Część III.

Postanowienia wspólne dla istniejących i nowych uprawnień wodnych.

Artykuł 30.

1. Umawiające się Państwa będą dbały o to, aby urządzenia wodne na granicznych biegach wód lub na biegach granicą przeciętych - na tych ostatnich, o ile stykają się z granicą - były utrzymywane i prowadzone według odnośnych zobowiązań, oraz aby samodzielnemi przedsięwzięciami na własnym obszarze nie spowodować przeszkód w prowadzeniu takich urządzeń na terenie drugiego Państwa, Przemijające nieuniknione przeszkody z powodu naprawy albo oczyszczenia muszą być jednak tolerowane a szkody ewentualnie wynagrodzone.

2. Umawiające się Państwa będą czuwały nad tem, aby również nieuregulowane graniczne biegi wód były utrzymywane przynajmniej w stanie, jak tego wymaga zabezpieczenie ich położenia przed nagłemi zmianami.

Artykuł 31.

1. Umawiające się Państwa będą czuwały nad tem, aby urządzenia na biegach wód gra-

a touto hranicí dotčená byla provozována a udržována tak, aby prospěch z vodního díla podle konsensu zůstal nezkrácen i pro zájemníky na území druhého státu, jakož i aby bylo zabráněno každému porušení práv těchto zájemníků. Okolnost, že jedna ze zúčastněných stran ocitla se na území druhého státu, nezbavuje ji povinností vyplývajících z trvání a udržování vodního díla.

2. Smluvní Státy budou na vlastním území pečovati o to, aby osoby k tomu povinné řádně udržovaly umělé toky sloužící podle konsensu za náhony nebo odpady pro vodní díla pravoplatně trvající na území druhého státu.

Článek 32.

Vodoprávní věci týkající se hraničních toků nebo toků hranicí přeťatých budou posuzovány jen podle zákonů onoho státu, na jehož území vodní dílo jest nebo má býti zřízeno.

Článek 33.

1. Povolení vodního díla, jež má býti zřízeno zcela na území jednoho státu, udělí příslušný úřad tohoto státu.

2. Bude-li projektované vodní dílo na území obou států, udělí povolení příslušný úřad každého ze států pro onu část díla, jež má býti zřízena, na jeho území; při tom budiž podle možnosti a účelnosti přihlíženo k tomu, aby řízení byla provedena současně, nebo alespoň souvisle. Aby bylo zabráněno rozporům, oba úřady nechť se dohodnou o obsahu nálezů.

3. Vodoprávní věci týkající se hraničních toků budou - s výjimkou trestních věcí vyřizovány v dohodě vodoprávních úřadů obou států bez ohledu na to, jsou-li tím dotčena území obou států či nikoliv. V případech nebezpečí v prodlení může býti započato s jednostrannými ochrannými pracemi před dosažením dohody. Budiž však o tom ihned zpraven příslušný vodoprávní úřad druhého státu za účelem dodatečného sjednání dohody.

4. Ve vodoprávních věcech, jimiž jsou dotčena práva nebo zájmy osob na území dru-

nicą przeciętych i stykających się z granicą, były eksploatowane i utrzymyvane tak, aby korzyści wypływające z urządzenia w myśl konsensu, pozostały nieuszczuplone dla osób interesowanych na terenie drugiego Państwa, oraz aby było zabronione każde naruszenie praw tych osób. Okoliczność, że jedna z osób interesowanych znalazła się na terenie drugiego Państwa, nie zwalnia od obowiązków, wynikających z istnienia i utrzymania urządzenia wodnego.

2. Umawiające się Państwa będą na własnym obszarze starały się o to, aby osoby do tego zobowiązane należycie utrzymywały sztuczne biegi wód, służące według konsensów jako odpływy lub dopływy dla urządzeń wodnych prawnie istniejących na obszarze drugiego Państwa.

Artykuł 32.

Sprawy prawno-wodne dotyczące granicznych biegów wód lub wód granicą przeciętych bedą rozstrzygane wyłącznie według ustaw tego Państwa, na którego obszarze urządzenie wodne znajduje się lub ma być wybudowane.

Artykuł 33.

1. Pozwolenie na urządzenie wodne, które ma być wykonane w całości na obszarze jednego Państwa udziela właściwa władza tego Państwa.

2. Jeżeli projektowane urządzenie wodne będzie leżało na obszarze obu Państw, pozwolenia udziela właściwa władza każdego z obu Państw na tę część urządzenia, która ma być wykonana na jego obszarze; przytem według możności i celowości należy wziąć pod uwagę, aby dochodzenia zostały przeprowadzone równocześnie lub przynajmniej w łączności ze sobą. Dla uniknięcia rozbieżności obie władze winny się porozumieć co do treści obu orzeczeń.

3. Sprawy prawno-wodne dotyczące granicznych biegów wód, będą, z wyjątkiem spraw karnych, rozstrzygane po porozumieniu się urzędów wodnych obu Państw bez względu na to, czy dotyczy to obszaru obu Państw, czy nie. W wypadkach niebezpieczeństwa z powodu zwłoki mogą być rozpoczęte jednostronne prace ochronne przed osiągnięciem porozumienia. Winien być jednak niezwłocznie powiadomiony o tem właściwy urząd wodny drugiego Państwa w celu dodatkowego osiągnięcia porozumienia.

4. W sprawach prawno-wodnych, dotyczących uprawnień lub interesów osób z obszaru

hého státu, mají tyto osoby jak v materielním tak i v procesuálním právu totéž postavení jako osoby toho státu, na jehož území dílo jest nebo má býti zřízeno. Příslušný úřad jest povinen přizvati tyto osoby prostřednictvím příslušného úřadu druhého státu k účasti na vodoprávním řízení stejně jako osoby vlastního státu.

5. Nebude-li v záležitostech uvedených v odstavcích 2 a 3 dosaženo dohody mezi vodoprávními úřady I. stolice obou států, bude věc předložena příslušným vyšším úřadům. Nedohodnou-li se ani úřady v poslední stolici příslušné, bude věc podle okolností předložena rozhodčímu soudu, o němž jest řeč v článku 82.

6. Ani dohoda mezi úřady, ani rozhodnutí rozhodčího soudu nemohou se týkati změny státní hranice.

7. Bylo-li o zřízení vodních děl docíleno dohody mezi Smluvními Státy, nebude používáno ani ustanovení odstavce 3, věty l, ani ustanovení odstavce 4.

Článek 34.

Vodní práva týkající se vodních děl na hraničních tocích nebo děl ležících na území obou států zapíší se do vodních knih obou států podle rozhodnutí příslušných vodoprávních úřadů, nebo podle výroku rozhodčího soudu provedeného těmito úřady.

Článek 35.

Vodoprávními úřady ve smyslu této smlouvy jsou úřady, jež podle platných předpisů svého státu udělují vodoprávní povolení. Tyto úřady se mohou navzájem bezprostředně dorozumívati.

Článek 36.

Vodní policii koná každý stát na svém území. Příslušné úřady obou států budou se při výkonu vodní policie vzájemně podporovati.

Č l á n e k 37.

Smluvní Státy sdělí si vzájemně úřady, obstarávající technickou správu hraničních toků. Tyto úřady postupují ve věcech jim příslušných ve společné dohodě a mohou si

drugiego Państwa, osoby te będą traktowane tak pod względem prawa materjalnego jak i procesowego narówni z osobami tego Państwa, na którego obszarze budowla jest lub ma być wykonana. Właściwy urząd winien powołać te osoby do udziału w dochodzeniu prawno-wodnem przez właściwy urząd drugiego Państwa narówni z osobami własnego Państwa.

5. Jeżeli w sprawach wymienionych w ustępach 2 i 3 nie dojdzie do porozumienia między urzędami wodno-prawnemi pierwszej instancji obu Państw, będzie sprawa przedłożona właściwym wyższym urzędom obu Państw. Jeżeli także i urzędy ostatniej właściwej instancji nie porozumieją się, sprawa zostanie ewentualnie przedłożona Sądowi Rozjemczemu, o którym mowa w artykule 82.

6. Tak porozumienie między władzami, jak decyzja Sądu Rozjemczego nie mogą się odnosić do zmiany granicy państwowej.

7. O ile co do wykonania urządzeń wodnych została osiągnięta zgoda między obu Umawiającemi się Państwami, nie będą miały zastosowania ani postanowienia pierwszego zdania ustępu 3, ani też postanowienia ustępu 4.

Artykuł 34.

Prawa wodne, odnoszące się do wodnych budowli na granicznych biegach wód albo budowli leżących na terytorjum obu Państw, będą zapisane do ksiąg wodnych obu Państw na podstawie rozstrzygnięcia właściwych urzędów wodno-prawnych lub na podstawie wyroku Sądu Rozjemczego, wykonanego przez te urzędy.

Artykuł 35.

Władzami wodnemi w rozumieniu niniejszej Umowy są urzędy, które według obowiązujących przepisów własnego Państwa udzielają prawno-wodnych konsensów. Władze te mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio.

Artykuł 36.

Policję wodną wykonywa każde Państwo na swoim obszarze. Właściwe urzędy obu Państw będą sobie wzajemnie dopomagały przy wykonywaniu policji wodnej.

Artykuł 37.

Umawiające się Państwa podadzą sobie wzajemnie do wiadomości urzędy, które wykonują administrację techniczną na pogranicznych biegach wód. Urzędy te działają w

mezi sebou přímo dopisovati.

HLAVA IV. Voroplavba na hraničních vodách.

Článek 38.

Hraniční vodou podle této hlavy rozumí se souvislý úsek téhož vodního toku mezi místem, v němž státní hranice do tohoto toku vstupuje, a místem, kde jej na trvalo opouští

Č l á n e k 39.

Voroplavba na hraničních vodách je dovolena obyvatelům Smluvních Států za podmínek v této hlavě uvedených.

Článek 40.

Voroplavbu na hraničních vodách smí provozovati ten, kdo obdržel povolení ku provozování voroplavby od příslušného úřadu toho státu, z něhož vor vychází.

Č l á n e k 41.

Smluvní Státy budou, pokud jde o voroplavbu, zacházeti s vory, osazenstvem a nákladem z druhého Smluvního Státu jako s vory, osazenstvem a nákladem z vlastního státu.

Článek 42. Nákladem vorů může býti jen dříví.

článek 43.

Smluvní Štáty nebudou vybírati na hraničních vodách žádných poplatků za voroplavbu.

Článek 44.

1. Každý vor musí míti odpovědného vůdce a nezbytný počet osazenstva.

2. Vůdcem voru může býti jen osoba svéprávná, která prokáže, že zná podrobně řeku a že plavila po ní vory nejméně po dobu tří po sobě jdoucích let a která má průkaz způsobilosti (příloha II). Tyto průkazy budou oběma státy vzájemně uznávány.

przynależnych im sprawach we wzajemnem porozumieniu i mogą korespondować ze sobą bezpośrednio.

ROZDZIAŁ IV. Spław na wodach granicznych.

Artykuł 38.

Za wodę graniczna w rozumieniu niniejszego Rozdziału uważa się nieprzerwany odcinek tego samego biegu wodnego między miejscem, w którem granica państwowa do tego biegu wkracza a miejscem, w którem go ostatecznie opuszcza.

Artykuł 39.

Na wodach granicznych jest spław dozwolony mieszkańcom Umawiających się Państw pod warunkami podanemi w tym Rozdziale.

Artykuł 40.

Spław na wodach granicznych może wykonywać ten, kto otrzymał pozwolenie na wykonywanie spławu od właściwego urzędu tego Państwa, z którego tratwa wychodzi.

Artykuł 41.

Umawiające się Państwa będą traktowały, o ile idzie o spław, tratwy, załogę i ładunek, z drugiego Państwa Umawiającego się, tak, jak tratwy, załogę i ładunek z własnego Państwa.

Artykuł 42.

Ładunek tratew może obejmować jedynie drzewo.

Artykuł 43.

Umawiające się Państwa nie będą pobierały na wodach granicznych żadnych opłat za spław.

Artykuł44.

1. Na każdej tratwie musi być odpowiedzialny kierownik tratwy (retman) i niezbędna ilość załogi.

2. Kierownikem tratwy może być tylko osoba zdolna do działań prawnych, która udowodni, że zna szczegółowo rzekę, że spławiała po niej tratwy przynajmniej przez trzy po sobie następujące lata oraz posiada dowód uzdolnienia (załącznik II). Te dowody będą uznawane wzajemnie przez oba Państwa.

3. Vůdce voru i každý člen osazenstva musí míti za plavby u sebe osobní průkazku s podobenkou (příloha III). Osobní průkazka opravňuje, při zachování celních předpisů, ku vstupu na území druhého státu, je-li toho z důvodů voroplavby potřebí, a k návratu nejkratší příhodnou cestou po souši územím druhého státu; tato průkazka nepodléhá povinnosti visa.

4. Průkaz způsobilosti (odstavec 2) a osobní průkazku (odstavec 3) vydávají příslušné úřady státu, v němž má uchazeč stálé bydliště. Tyto doklady nesmí býti vydány osobě, která byla odsouzena soudně pro zločin proti vlastnictví, soudně nebo administrativně pro podloudnictví nebo jiný celní přestupek, anebo pro opětovaný přestupek proti předpisům o voroplavbě. Úřad, který doklady vydal, jest povinen je odejmouti, bude-li jejich majitel odsouzen pro některý z činů výše uvedených, osobní průkazku pak i tehdy, požádá-li o to druhý stát. Totéž platí při uložení pokuty v řízení upouštěcím tam, kde toto řízení jest zavedeno. Úřad, jenž vydal nebo odejmul osobní průkazku, zpraví o tom příslušný úřad druhého státu.

5. Vůdce voru je povinen míti u sebe při plavbě vorovou prohlášku (příloha IV), vyplněnou a podepsanou osobou oprávněnou k voroplavbě (článek 40). V této prohlášce budou uvedeny: jméno, příjmení, bydliště osoby oprávněné k voroplavbě a vlastníka voru, jakož i vůdce voru, dále číslo a datum průkazu způsobilosti vůdce voru, místo vypravení a určení voru a popis voru i nákladu. Vorová prohláška musí býti potvrzena příslušným celním úřadem nebo oddělením finanční nebo orgánem hraniční stráže státu, z něhož vor vychází.

6. Průkazy zmíněné v odstavcích 2 a 3 a vorová prohláška dle odstavce 5 budou vydávány na tiskopisech v obou státních jazycích podle vzorů uvedených v příloze II, III a IV.

Č l á n e k 45.

1. Na vorech musí býti vyznačeno na tabulce jméno a bydliště osoby oprávněné k voroplavbě tak, aby nápis byl čitelný s obou břehů. K rozeznávání vorů jest na voru umístiti terč o průměru 50 cm, na českoslo-

3. Kierownik tratwy i każdy członek załogi musi mieć przy sobie podczas spławu dowód osobisty z fotografją (załącznik III). Dowód osobisty uprawnia, przy zachowaniu przepisów celnych, do wejścia na terytorjum drugiego Państwa, o ile to jest potrzebnem ze względu na spław oraz do powrotu najkrótszą dogodną drogą lądem przez obszar drugiego Państwa; dowód ten nie podlega przymusowi wizowemu.

4. Dowód uzdolnienia (ustęp 2) i dowód osobisty (ustęp 3) wydają właściwe urzędy Państwa, w którem ubiegający się ma stałe miejsce zamieszkania. Te dowody nie mogą być wydane osobie, która była zasądzona sądownie za zbrodnię przeciw cudzej własności, bądź też sądownie lub administracyjnie za przemytnictwo lub inne przestępstwo celne, bądź też za powtarzające się przekroczenia przepisów o spławie. Urząd, który dowody wydał, powinien je odebrać, jeżeli ich posiadacz zostanie zasądzony za jeden z wyżej wymienionych czynnów, a dowód osobisty również i wówczas, jeżeli tego zażąda drugie Państwo. To samo obowiązuje przy złożeniu kary pieniężnej w postępowaniu umarzającem tam, gdzie takie postępowanie istnieje. Urząd, który wydał lub odebrał dowód osobisty, zawiadomi o tem właściwy Urząd drugiego Państwa.

5. Kierownik tratwy jest obowiązany mieć przy sobie podczas spławu deklarację na spław drzewa (załącznik IV), wypełnioną i podpisaną przez osobę uprawnioną do spławu (artykuł 40). W tej deklaracji będą podane: imię, nazwisko i miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do spławu i właściciela tratwy, jak również kierownika tratwy, dalej numer i data dowodu uzdolnienia kierownika tratwy, miejsce wyjazdu i przeznaczenia tratwy oraz opis tratwy i ładunku. Deklaracja na spław drzewa winna być potwierdzona przez właściwy urząd celny albo oddział straży finansowej lub organa straży granicznej Państwa, z którego tratwa wychodzi.

6. Dowody wymienione w ustępach 2 i 3 oraz deklaracja na spław drzewa w ustępie 5 będą wydawane na drukach w obydwu językach państwowych według wzorów podanych w załącznikach II, III i IV.

Artykuł 45.

1. Na tratwach winny być umieszczone na tablicy nazwisko i miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do spławu tak, aby napis był czytelny z obu brzegów. W celu rozpoznania tratwy umieszczać należy tarczę, o średnicy

venském na obou stranách modrý a na polském na obou stranách červený.

2. Vůdce voru jest odpověden za řádné osamí a vystrojení voru a za odborné jeho řízení.

3. Plavební zařízení (na příklad znaky, zazení přístavišť a pod. ) a břehy nesmí býti voroplavbou poškozovány.

4. Plavba vorů za noci (od západu do východu slunce), za husté mlhy nebo vánice, za vichřice a za vysokých stavů vodních jest zapověděna. Za pochmurného počasí jest osazenstvo povinno podle potřeby dávati varovná znamení halekáním, troubením nebo jiným způsobem.

5. Vory smí plouti ve vzdálenosti nejméně 150 m za sebou.

6. Zatarasení říčního koryta vory jest zakázáno. Dozorčí orgánové obou států mají právo zaříditi na vrub vlastníka odstranění vorů překážejících plavbě.

7. Společné předpisy o rozměrech, vypravení a zatížení vorů, o potřebném osazenstvu, jakož i o dozoru nad voroplavbou vydají příslušné úřady obou států po vzájemném dorozumění.

Článek 46.

1. Vory mohou přistávati jen na místech tomu určených, opatřených koly k upevnění vorů a znaky viditelnými s řeky. Určení nových míst (přístavišť) na březích oněch částí hraničních vod, jimiž probíhá státní hranice (hraniční toky), stane se dohodou příslušných úřadů obou států; v částech, kde hraniční vody jsou zcela na území jednoho státu, určí přístaviště příslušné úřady tohoto státu. Při určení těchto přístavišť je v obou případech vzíti zřetel na odůvodněné potřeby voroplavby.

2. Vory plující po hraničních vodách nepodléhají celnímu řízení, leč přistanou-li břehu. Je-li důvodné podezření z celního nebo jiného přestupku, mohou celní a státní bezpečnostní orgány na území vlastního státu skonávati prohlídku voru i osazenstva, pokud vory i osazenstvo jsou na tomto území, Vůdce voru je povinen na vyzvání zmíněných ogánů přistáti u břehu na místě, kde nehrozí nebezpečí, a umožniti těmto organům vstup

50 cm, na tratwie polskiej po obu stronach czerwoną, a na czeskosłowackiej po obu stronach niebieską.

2. Kierownik spławu jest odpowiedzialny za należytą obsadę i wyposażenie tratwy oraz jej umiejętne prowadzenie.

3. Urządzenia żeglugowe (jak naprzykład znaki, urządzenia przystaniowe i t. p. ) oraz brzegi nie mogą być przez spław uszkadzane.

4. Spław tratew w porze nocnej (od zachodu do wschodu słońca), jak również podczas gęstej mgły, zawiei śnieżniej, w czasie wichrów oraz wysokich stanów wód jest wzbroniony. W czasie pochmurnym załoga jest obowiązana w razie potrzeby dawać znaki ostrzegawcze zapomocą nawoływania, trąbienia lub w inny sposób.

5. Tratwy winny płynąć w odstępie co najmniej 150 metrów od siebie.

6. Zatorowanie łożyska wodnego tratwami jest zabronione. Organa nadzorcze obu Państw mają prawo zarządzić na koszt właściciela usunięcie tratew przeszkadzających spławowi.

7. Wspólne przepisy o rozmiarach tratew, ich wyposażeniu i obciążeniu, niezbędnej ilości załogi, jak również o nadzorowaniu spławu wydadzą właściwe urzędy obu Państw po wspólnem porozumieniu.

Artykuł 46.

1. Tratwy mogą zatrzymywać się tylko w miejscach w tym celu wyznaczonych, zaopatrzonych w pale dla umocowania tratew i w znaki, widoczne z rzeki. Wyznaczenie takich nowych miejsc (przystani) na brzegach tych części wód granicznych, któremi przebiega granica państwowa (biegi graniczne), nastąpi w porozumieniu właściwych urzędów obu Państw; w częściach, gdzie wody graniczne znajdują się w całości na obszarze jednego Państwa, wyznaczą przystanie właściwe urzędy tego Państwa. Przy wyznaczaniu takich przystani należy w obu wypadkach brać pod uwagę uzasadnione potrzeby spławu.

2. Tratwy płynące na wodach granicznych nie podlegają procedurze celnej, chyba że przybiją do brzegu. W wypadkach uzasadnionego podejrzenia o przekroczenie celne lub inne, mogą organa celne i policyjne na obszarze własnego Państwa przeprowadzać rewizję tratew i załogi, dopóki tratwy i ich załoga znajdują się na tym obszarze. Kierownik tratwy obowiązany jest na wezwanie wymienionych organów przybić do brzegu, w