NA HRADĚ PRAŽSKÉM. 1573, 6. března. Menší desky zemské, kvat. č. 128.

Instructio de iis rebus, quas magnificus dominus d. Ladislaus senior a Lobkowic, regni Bohemiae summus curiae magister, nobilis ac strenuus Albertus Kapaun de Swojkow, burggravius districtus Hradecensis, prudens et circumspectus Andreas Zuterius, civis ac senator Novae urbis Pragensis, tanquam oratores et legati statuum incliti regni Bohemiae in conventu proximo regni Poloniae de electione novi regis constituto statibus ae ordinibus Poloniae ac annexarum provinciarum diligenter et fideliter (cum haec legatio totius christianitatis, Sacrae Caesareae Majestatis ac regni hujus et provinciarum conjunctarum maximum emolumentum concernat) agere et tractare debent.

Post mutuam exceptionem et exhibitionem literarum fidei vel credentiarum de obitu serenissimi quondam regis, ita ut res postulat, condoleant ulteriusque exponant: Cum ipsi regni Poloniae status jam in eo versentur, ut pro vetere ac a maioribus suis ipsis per manus tradito laudatissimo regni more, consuetudine et libertate de successore eligendo consultent, Deum Optimum Maximum supplicibus votis orandum esse, ut quemadmodum hanc ipsorum liberam electionem in tale tempus incidere voluerit, quo regnum istud nullis intestinis dissidiis vel simultatibus dissipatum, nullisque externis bellis agitatum, pacatissimum, florentissimumque extitit, ita corda et mentes ipsorum ad eandem concordiam retinendam regat ac eum illis regem largiatur, qui universo regno totique reipublicae christianae maxime commodus et salutaris sit.

Post haec inter alia, quae ad Austriaci et Jagellonici sanguinis propinquitatem ac Caesareae Majestatis Suae filii charissimi, serenissimi archiducis Ernesti commendationem pertinent, subjicient nonnulla de antiquissima conjunctione, amicitia et concordia, quae Majestatis Suae regnis Hungariae et Bohemiae ac annexis provinciis cum regno Poloniae intercedit, multis foederum tractatibus et compactatis firmata roborataque, cum interdum et quidem aliquoties unus rex duobus regnis, videlicet vel Hungariae cum Polonia, vel Poloniae cum Bohemia imperaverit, atque insuper memoriae proditum sit, polonicae et bohemicae gentis unam et eandem originem esse, ac tum his de causis, tum et ob morum, linguae ac omnium denique rerum et actionum similitudinem, qua nulla alia natio propius ad Poloniam accedat, quam bohemica, nec eidem sine impudentiae nota comparari possit, ita se etiamnum mutuo amore diligere atque complecti, ut quantumvis diversis regibus hoc tempore subjectae sint, nihilominus tamen se invicem fratres appellent ac pro una eademque gente habeant.

Praeterea quemadmodum Caesareae Majestatis divina benignitate ad imperiale culmen evectae et ad aliorum quoque regnorum et dominiorum gubernium assumptae, istud summae semper curae fuerit ac etiamnum sit, ut muneri suo quoquo tempore quam exactissime cumulatissimeque satisfaciat, ac concordiam, pacem et quietem sacri Romani imperii et Majestatis Suae regnorum et dominiorum haereditariorum pro viribus tueatur ac stabiliat, debitamque et religionis et justitiae aequabilitatem erga omnes servet, adeoque hanc suam paternam curam et studium re ipsa comprobarit, dum quotiescunque vel in sacro imperio vel Majestatis Suae regnis et ditionibus haereditariis aliquod religionis dissidium inciderit (quod quidem nimis saepe evenisse ipsis haud ignotum sit), talia media eamque moderationem adhibuerit, quibus ejusmodi dissensiones bono modo ac placide sine turbis, ferro, caede et sanguine quoquo tempore compositae sint; sic nec ipsis quidem ac quibuscunque aliis inclyti hujus regni statibus, ordinibus et subditis, tam ecclesiasticis quam saecularibus, a Majestatis Suae filio Ernesto aliud expectandum fore, quam eandem paternis yestigiis institurum ac servata tam in religione quam justitia administranda condecenti aequabilitate et moderatione cunctis ordinibus esse satisfacturum.

Ad haec Poloniae status optime nosse, se tum ob vicinos Moscos et Tartaros tum et Turcas, quibus nec in pace nimium fidendum esse, respublica christiana hactenus non sine magno suo malo atque clade plus satis didicerit, aliosque nonnullos, quos Poloniae regnum sibi infestos habeat, non usque adeo tutos securosve esse. A quo autem tali casu plus auxilii atque praesidii expectandum sit, ipsos facile judicaturos: cum non solum Caesarea Mtas. eiusdemque filii, Majestatis Suae regnorum et provinciarum Poloniae magna ex parte adiacentium reges et domini, filium et fratrem Poloniae regem procul dubio haud deserturi, sed eidem suis auxiliis mox praesto affuturi sint; verum etiam si de aliorum principum et potentatuum sibi arctissimis sanguinis et necessitudinis vinculis conjunctorum auxiliis dici velit, serenissimus archidux Ernestus longe maiora certioraque tum a Caesareae Maiestatis fratribus, serenissimis archiducibus Ferdinando et Carolo, tum serenissimo Hispaniarum rege catholico terra marique potentissimo, qui tali casu Serenitatum Suarum nepoti haud dubie minime defuturi sint, ac compluribus aliis tam Germaniae quam Italiae principibus polliceri possit.

B,ecensebuntur postmodum ab dominis oratoribus nostris varia commoda, quae Polonis tum publice tum privatim ex serenissimi archiducis Ernesti electione expectanda erunt, inter quae et haec futura sunt: quod Serenitate Sua in regem Poloniae assumpta omnia in suo pristino ordine et statu permansura sint, privilegia, jura, leges, consuetudines, exemptiones et immunitates non modo non infringentur vel labefactabuntur, verum etiam tam in universo totius regni ordinum corpore, quam singulis eius membris integre conservabuntur.

Hisque omnibus memoratis Poloniae statibus ob oculos positis domini oratores nostri eosdem status hortabuntur, ut serenissimi archiducis Ernesti in futura electione prae caeteris quibuscunque rationem habeant, ipsis persuasum reddentes, hoc pacto ipsos patriae, conjugibus et liberis totique reipublicae christianae optime consulturos, antiquum regni Poloniae decus, dignitatem, privilegia, libertatem. leges, consuetudines et jura sarta, tecta, inviolotaque conservaturos ac veteribus illis Hungariae, Poloniae et Bohemiae regnorum pactis et foederibus firmissime stabilitis qnam maxime tranquillo florenteque eius regni statu usuros esse; negotiationem insuper et commercia mutua plurimum promoturum iri ac denique praeter complura alia commoda ipsis quovis hostilis necessitatis casu longe firmiora certioraque subsidia, quam a quoquam alio tum in propinquo ex Caesareae Majestatis Suae, regnis et dominiis, tum etiam, ubi opus fuerit, aliunde praesto fore.

Omnia haec incliti hius regni Bohemiae domini oratores et legati nostri ita pro prudentia et dexteritate illorum proponant, ne aliquid videatur depromptum ex Majestatis Caesareae instructione Suae Majestatis oratoribus praescripta. Quotiescunque etiam necessitas exiget, poterunt cum dominis oratoribus Suae Majestatis (ad quos quoque literas credentitias damus) conferre consilia diligenter et fideliter de omnibus tractare, ut tam amplum et axduum negotium divino interveniente auxilio suum optatum exitum et finem feliciter consequatur, facturi domini legati nostri Deo Optimo Maximo, Caesareae Majestati, domui Austriacae ac statibus et ordinibus huius regni rem apprime salutarem et gratissimam, mutuis beneficiis recompensandam. Datae in arce Pragensi sub sigillo provinciali sexta die Martii anno 1573.