27

н!яхъ »про выходъ републики*, который
въ Прагъ не читаютъ.

Приводимъ несколько отрывковъ изъ
газеты »А-Зетъ«. 31. III. 1936. газета пи-
шетъ: «Продовольственная комисая пар-
ламента занималась вопросомъ сканда-
ловъ съ кукурузной акщей въ Подкар-
патской Руси и решила обратиться въ
мин. соц. попечешя, земледёлья и мин.
внутр. д-влъ для разслъдовашя дъла«.
2-го апръля с. г. въ той же газетв пом-Ь-
щаютъ статью подъ заглав1емъ: »Кто вы-
користовываетъ голодающий карпаторус-
ск1й народъ«. Въ этой стать'Ь депутатка
Батко требуетъ разъяснить, что случи-
лось съ 3 мил. коронъ, которыя были
уд-Ьлены въ 1934 году правительствомъ
для помощней акцш въ Подк. Руси; да-
лъе разъясняетъ, какъ попадаетъ доходъ
отъ кукурузной акцш въ кассу земскаго
уряда въ Ужгород-в.

Нужно отметить, что Жюргеръ и ком-
пашя не подали въ судъ ни на одну изъ
этихъ газетъ, въ томъ числЪ и на нашу
газету. На ВС-Б нападешя даетъ объясне-
Н1Я г. Заицъ въ газ. »Уй Кезлень* или въ
»Подкарпатскихъ Гласахъ« совместно съ
Гавашъ-Гандельсманомъ.

6. Продовольственная комишя уже за-
нималась этимъ вопросомъ и обратилась
съ запросами къ компетентнымъ ми-
нистерствамъ. Министерство соц. попече-
шя требовало разсл'вдовашя отъ минист.
внутрен. д-Ьлъ. Министерство внутрен.
Д'БЛЪ дипломатическимъ путемъ обрати-
лось въ Румышю, узнать тамъ ц^вну ку-
курузы. Эти переписки для насъ не имъ-
ютъ ни какого значешя, мы живемъ вбли-
зи румынской границы и прекрасно зна-
емъ ц'Ьну кукурузы. Для того, чтобы
этотъ вопросъ не принялъ слишкомъ
острыхъ формъ и во имя спасешя насе-
лешя Подкарпатской Руси отъ эксплоата-
Ц1и необходимо немедленно создать спе-
ц!альную независимую парламентскую
комисаю для быстраго и радикальнаго
ръшешя больного вопроса о спекуляцш
кукурузой на Подкарпатской Руси. Раз-
сл'вдовавъ Д'БЛО, комисс1я должна пре-
дать суровой ответственности всъхъ ви-
новниковъ, наживающихся на несчастьи
народа и приносящихъ непоправимый
матер!альный и моральный вредъ нашей
Республик^.

I. Извъстно ли Господамъ Министрамъ
о спекуляц!и кукурузой на Подкарпат-

ской Руси, производимой за счетъ б-Ьд-
нЪйшей части населения края и Рес-
публики?

II. Считаютъ ли Господа Министры до-
пустимымъ, чтобы эксплоатащя коренно-
го населения края въ самыхъ жизненныхъ
его нуждахъ производилась иностранца-
ми подъ контролемъ подв-Ьдомственныхъ
Господамъ Министрамъ государствен-
ныхъ урядовъ и чиновниковъ съ наруше-
шемъ интересовъ Республики?

III. Не считаютъ ли Господа Министры
необходимымъ и своевременнымъ тща-
тельное разслЪдовате этого д'Ьла, стро-
гое наказан!е виновныхъ съ удалешемъ
ихъ изъ общественной жизни страны въ
защиту интересовъ гражданъ и Рес-
публики?

IV. Принявъ во внимаше настоящш пе-
чальный опытъ и многочисленные мемо-
рандумы и требовашя населешя Подкар-
патской Руси, не считаютъ ли Господа
Министры правильнымъ отменить моно-
полш зерна и разрешить свободную тор-
говлю кукурузой изъ Румынш подъ го-
сударственнымъ контролемъ?

Прага, 8. мая 1936 г.

Dr. Fencik,

Dг Wоlf, Сhmelík, Ing. Schwarz, Dг Domin, Но-
leček, Тгnka, Zvoníček, Ing. Protuš, Smetánka,
Jеžek, Dr Rašín, Jan Sedláček, Gajda, Ivák, Dr.
Вгаnžovský, Dr. Dominik, Dг. Novotný, Dr Štůla,
Kut, Knebort.

Původní znění ad 446/Х.

Интерпеллящя

депутата д-ра С. А. Фенцика
Министру Фииансовъ

по вопросу о пр/елгё Карпатороссовъ на
службу въ финансовые уряды на Под-
карпатской Руси.

1. »Чиновники Подкарпатской Руси бу-
дутъ избираны по возможности изъ ея
обывателей* - такъ гласитъ пунктъ 7
§-а 3-яго, главы первой, Конститущонной
Грамоты Чехословацкой Республики.
Приблизительно тоже говорить статья
12 Мирнаго Договора, заключеннаго 10


28

сентября-1919; го да въ Оентъ-Жермен-в-
-на-ЛеЬ между. едюзньти и «дружествен-
ными державами и Чехословаюей.

1. Ео»1-въ»шстая1дее' время'-н4»т. ъ сейма,
едовдетв. еадю - камяетентнаго, решить язы -
. ковый-вопроеъ въ Подкарлатекой Руси,
то'тотъдае Генеральный. Статуть,. «а ко-
торый гт_акъ, любятъ ссылаться оффи-
щалдеые. круги, -хотя онъ уже давно по-
теряяъсвоюпеилу игзначеше, въ § 2 части
III говорить, что оффишадышмъ язы-
комъ, а следовательно и урядовымъ,
долженъ быть на Подкарпатской Руси
языкъ народа.

. 2. Недавно представилась-полная воз-
лржноеть. «еиюлнить декенъ I Конститу-
ционной Грамоты и обязательство -Мир-
наго Договора. Главнымъ Финансовымъ
Управлешемъ въ Ужгород^ былъ выпи-
санъ конкурсъ на 47 м-Ьстъ пограничной
службы. Прошений было подано свыше
1: 500, изъ нихъ 120 человЪкъ, въ боль-
шинстй-Ь карпатороссовъ, -выдержали
успъшно экзаменъ, но на службу изъ
КГБСТНЫХЪ людей принято всего'16 чело-
в'Ькъ. 'М-встныхъ кандидатовъ, какъ вид-
но изъ приведенного, въ частности кар-
патороссовъ, имъющихъ право преиму-
щества, было болъе ч-Ьмъ достаточно для
заполнешя всъхъ свободныхъ ваканс!й,
несмотря на это дв-Ь трети принятыхъ на
службу происходятъ изъ другихъ краевъ
Республики.

'Карпатороссамъ пришлось держать
экзаменъ на чешскомъ языкЪ и несмотря
-на-это-и-на- естественную строгость дри
столь значительномъ ЧИСЛ-Б кандидатовъ,
достаточное количество карпатороссовъ
для заполнешя вс-Ьхъ м'встъ на службе
въ родномъ-кра-Ь выдержало испытан!я.

I. Известно, ли Господину Министру
о безотрадномъ положен!и безработной
молодой кардатррусской интеллигенции,
которая несмотря на вс-Ь старашя и на

-всЬ права не можетъ. получить. службы
, въ\урадахъ родного края и въ частности
въ урядахъ^финансоваго ведомства?

II. Не находитъ ли нужнымъ Госпо-
. динъ «Министръ -на осыованш законовъ
Чехословацкой -Республики обязать ци-

. нэдниодвъ, фи«ансовыхъурядовъ-Н|аПод-
^«йрдате^ой Руси -знать. использоваться, въ
»_Н19Шен1яхъ съ -м^стнымъ населешемъ
. доая русекнмъ яэыкомъ, какъ языконъ
^яарода?

III. Уважая законы Республики и обя-
зательства Мирнаго Договора не счи-
т>аетъ, 'ЛИ (Господинъ Министръ нужнымъ
властно-вмещаться въ современное поло-
жетпе въ финансовыхъ урядахъ на Под-
карпатской Руси и исправить ГБ неспра-
ведливости, который допускаются по от-
ношешю къ коренному населению края?

Прага, 8. мая 1936 г.

Dг Fencik,

Dr. Wolf, Chmelík, Ing. Schwarz. Dr. Domin, Но-

leček, Zvoníček, Тrnka, Dr. Вranžovský, Ing.

Protuš, Smetánka, Ježek, Dr. Rašín, Jan Sedlá-

ček, Gajda, Ivák, Dr. Novotný, Кut, Dr. Štůla,

Knebort, Dr. Dominik.

Původní znení ad 446/XIV.

Interpellation

des Abgeordneten Ernst Köhler

an den Minister für nationale Verteidigung
und an den Mtnister des Innern

«wegen (ungesetzlicher Gadarmerieerfie-
ibmgen im Bezerke Falkenau.

In Dassnitz (politischer Bezirk Falkenau)
wandte sieh die Gendarmerie in dienstlicher Eigen-
schaft an die hei den heurigen Assentierungen für
tauglich befundenen Rekruten, in denen sie Mit-
glieder der -Sindeterideutsehen Partei vermutete
und verlangte von ihnen Auskünfte über ihre Par-
teisugdibrigkeit. Durch das amtliche Auftreten
der Gendarmerie wurden die Rekruten in die Mei-
nung versetzt, daß sie den Gendarmen ihre poli-
tische Gesinnung und ihre Parteizugehörigkeit an-
geben müssen, wenn sie sieh nicht strafrechtlichen
Folgen i aassetzen wollen.

Die Gendarmerie wandte sieh aber nicht nur an
die. Bekrnten selbst, sondern auch an ihre Diebst-
geber und erkuadigte sich bei ihnen naeh der po-
litischen Gesinnung und Parteizugehörigkeit der
Rekruten.

Es ist begreiflich,, daß dieses Vorgehen der Gen-
darmerie unter den für tauglich befundenen Stel-
lungspflichtigen die größte Beunruhigung ausge-
löst hat.

Die deutschen Wehrpflichtigen bekennen sich,
wie überhaupt die deutschen Staatsbürger, -zum
größten Teil zur  politischen Richtung der Sude-
tendeutschen- Partei und-sind auch zumeist Partei-
mitglieder. Aus zahlreichen Maßnahmen der Ver-
waltungsbehörden und aus der čechischen Tages-
stellung weiter und vielfach auch maßgebender


29

čechischer Kreise gegen die Sudetendeutsche Par-
tei bekannt. Die Rekruten hegen daher mit Recht
die Befürchtung, daß sie wegen ihrer Parteizuge-
hörigkeit und wegen ihrer politischen Gesinnung
während der Dauer ihrer Militärdienstzeit allen
möglichen Schikanen und Benachteiligungen aus-
gesetzt sein werden. Einen anderen Zweck können
sie vernünftiger Weise in der politischen Erhe-
bungstätigkeit der Gendarmerie nicht finden.

Das Vorgehen der Gendarmerie in Dassnitz
stellt einen Gesinnungszwang ärgster Art dar.
Kein Staatsbürger der Republik ist verpflichtet,
einem Gendarmen seine politische Gesinnung be-
kanntzugeben. Wenn ein Gendarm in seiner
Diensteigenschaft die Bekanntgabe einer solchen
Gesinnung fordert, so begeht er damit eine Un-
gesetzlichkeit. Abgesehen davon stellt diese Maß-
nahme der Gendarmerie einen Eingriff in das
durch Verfassung und demokratisches Herkommen
gewährleistete Recht der Sudetendeutschen Partei
auf freie und ungehinderte politische Tätigkeit
dar. Durch die auffällig gehandhabte Nachfor-
schung nach der politischen Gesinnung und Partei-
zugehörigkeit der der Sudetendeutschen Partei
angehörigen Rekruten soll dieser Mitgliedschaft
das Stigma der staatlichen Unverläßlichkeit auf-
gedrückt werden. Die Rekruten sollen wegen
dieser Parteizugehörigkeit in Unruhe versetzt und
die nachfolgenden Assentjahrgänge sollen abge-
schreckt werden, jemals Mitglieder der Sudeten-
deutschen Partei zu werden. Ein solches Vorgehen
der Gendarmerie läßt sich mit den Grundsätzen
einer parlamentarischen Demokratie nicht mehr
vereinbaren.

Wir stellen daher an den Herrn Minister des
Innern und an den Herrn Minister für nationale
Verteidigmmg die nachstehenden Anfragen:

1. Sind die Herren Minister bereit, die Gendar-
merie in Dassnitz und die vorgesetzte verant-
wortliche Bezirksbehörde Falkenau wegen ihres
ungesetzlichen Vorgehens zur Rechenschaft zu
ziehen?

2. Sind die Herren Minister bereit, dafür Ga-
rantien zu schaffen, daß sich ähnliche Fälle von
Gesinnungsdrock seitens der Gendarmerie in Hin-
kunft nicht mehr wiederholen?

3. Sind die Herren Minister bereit, aufzuklären,
inwiefern die Maßnahmen der Gendarmerie auf
Weisungen vorgesetzter Behörden zurückzuführen
sind?

Prag, am 11. Mai 1936.

Ernst Köhler,

Jäkel, Dr. Köllner,. Jobst, Stangl, Liebl, Ing.

Lischka, Sogl, Sandner, Dr. Rosche, Obrlik,

Fischer, May, Gruber, Hirte, Ing. Künzel,. Kundt,

Dr. Hodina, Dr. Zippelius, llling, Dr. Kellner.

Původní znění ad 446/XVII.

Interpelacja

posła drą Leona Wolfa

do Ministra Spraw Wewnętrznych

w sprawie niesłusznej konfiskaty "Dzien-
nika Polskiego" z dnia 11. kwietnia 1936.

W "Dzienniku Polskim" w Cz. Cieszynie z dnia
11. kwietnia 1936, Nr. 46, pokazał się artykuł pod
tytułem: "Radosna Wielkanoc", w którym przed-
stawiono ludowi wesołe Święta Wielkanocne na
Śląsku Cieszyńskim w czasie, gdyby było zupełne
równouprawnienie obywatelskie. Z artykułu tego
skreślono następujące ustępy:

"Nie było procesów politycznych, ani waśni na-
rodowych. Do więzień zamykano tylko złodziei,
zbójców, oszustów i denuncjantów, a i tych kan-
dydatów na więzienia nie było wiele.

Nikomu nie wadziło, jakiego ktoś był przeko-
nania narodowego czy politycznego. Wszyscy się
wzajemnie szanowali. W urzędach zasiadali syno-
wie lubu Śląskiego, każda narodowość miała we-
dług potrzeby swoich urzędników, każda używała
tylko swojego języka. Nikt nie wpływał na to,
by jakąś posadę lub pracę otrzymał jego zwolen-
nik lub rodak, sprawiedliwie było wszystko roz-
dzielone, a ziemia nasza miała dość miejsca dla
wszystkich swoich synów i wszystkich wyżiwiła.
Przeto nikt nie zazdrościł innemu, a każdy we-
dług swego uzdolnienia i potrzeb znalazł chleb i
zatrudnienie. Na. zarządy przedsiębiorstw fabrycz-
nych i górniczych nikt nie miał wpływu, a gdyby
ktoś z zawiści lub pobudek narodowych i partyj-
nych odważył się oskarżać bliźniego, badano jaw-
nie sprawę, a gdy stwierdzono złe zamiary, karano
oszczercę surowo. Nikogo nie przenoszono w obce
strony, każde pokrzywdzenie lub poniżenie w służ-
bie było przedmiotem bezstronnego sądu, każdy
mógł liczyć na sprawiedliwość i dlatego nastała
dla każdego pewność jutra i wszechstronne zado-
wolenie.

Dzieci polskie chodziły do polskich szkół, czeskie
do czeskich; nikt nie mógł wpływać na rodziców,
aby do innej szkoły posyłali swe dzieci, jak tylko
do szkoły macierzyńskiej a gdy okazały się naj-
mniejsze wątpliwości, badano sprawę skrupulatnie
i odsyłano bezwzględnie dzieci do tej szkoły, do
której należały według swej narodowości. Każdy
syn ziemi naszej był pewny,. że pozostając wier-
nym swej narodowości na swej ziemi znajdzie po-
sadę i utrzymanie.

Rolnicy spokojnie uprawiali swe role, nikt nie
śmiał ogłaszać bojkotu płodów i pracy. Górale za-
pomnieli, co to jest głód, mieli dość pracy w la-
sach swojego kraju, nikt nie czyhał, aby im szko-
dzić i pozbawiać ich kawałka chleba, owszem liczni
turyści przebywali w górskich wioskach i coraz
bardziej wzrastał dobrobyt ich mieszkańców.

Synowie ludu głosili w kościołach słowo Boże
i wznosili dziękczynienia za pokój i błogosławień-
stwo kraju. Nikomu na myślnie preyszło  usuwać


Související odkazy



Přihlásit/registrovat se do ISP