|
464. |
[V Německém Brodě, 20. března 1611.] |
Řeč, kterou byl král Matyáš uvítán po svém příchodu do Čech v Německém Brodě jako obránce vlasti stavy českými volaný na pomoc a jako mstitel bezpráví.
Kopie v zemském archivu v Linci: Bd. 615, F 1/7 549 a jiná souhlasná tamže: Annalenband 52, fol. 11. Kopie tato je s jinými přiložena ke zprávě Wolja Zikmunda z Losensteina stavám hornorakouským de dato Prag den 26. Martii anno 1611 etc. (tamže fol. 2); v ní se praví: "Dabei schick ich auch E. Gst. und Freundschaft die orationen, so bei einer jeden statt, da ir Mt. etc. durchzogen, besehenen." A tergo je napsáno: "Broda Germanica."
Sacratissime ac potentissime princeps, archidux Austriae, rex Ungariae, designate rex Bohemiae, marchio Moraviae, comes Habspurgiae et Tyrolis etc., domine, domine nobis semper clementissime. Non dubitamus, Tuae regiae Maiestatis memoriae infixum esse, quo animi decore, qua benevolentia pro amplitudine nostraque tota subiectione anno 1608., 8. Maii in hanc civitatem primům cum magnis copiis militum constituendae optatae pacis gra-tia hocce regnum Boiemiae introeuntem armis non cincti Tuam Maiestatem recepimus, gra-tulantes tum de fausto ac felici adventu et illustri praesentia ita, ut ornine et voto res tota feliciter cesserat. Nunc, cum sciamus, Tuam Maiestatem a statibus huius regni Boiemiae ad defensionem nostrum omnium profligationemque infensissimorum hostium evocatum, roga-tum, postulátům; quis non iure ac merito acclamare non audeat: "Vivat, vivat Mathias, rex Hungariae, vivat rex Bohemiae, semper augustus defensor patriae, ultor iniuriae, profliga-tor hostium fortissimus, bellator potentissimus, pater patriae amantissimus". Constai enim omnibus, nos ceu oves pastore carentes desertos et derelictos esse atque propter stratage-mata hostium ad interitum nostrum omnium excidiumque totius regni huius (quod Deus au-ferat) approperare, nisi Tua Maiestas cum suo exercitu nobis praesto sit. Ac quis non iustam
causam urgeret et defenderet? Neque enim lex iustior ulla est, quam necis artifices arte perire sua, dicente Ovidio. Hoc hisce diebus in hostibus nostris profugis res ipsa comprobavit. Proinde unanimiter, haec cum recte respublica de hoc illustri ac incolumi adventu Tuae Maiestatis plaudit, orat: "Cedat, cedat victoria, victoriae gloria, fama, triumphus, honor cum praeda", occinit praesidioque tuae Maiestatis se tota subiicit.