Poslanecká sněmovna N. S. R. Č. 1924.

I. volební období.

8. zasedání.


Původní znění.

4414.

Antrag

der Abgeordneten Ottokar Schubert, Stenzl und Genossen

betreffend den Abbau und die Aufhebung der Wasserkraftsteuer.

Mit der Regierungsverordnung vom 21. November 1923, Nr. 228 Slg. d. G. u. V. wurde der Zuschlag zur Wasserkraftsteuer von 4 Heller auf 2 Heller für die PS-Stunde mit Wirksamkeit vom 1. November herabgesetzt.

Durch diese Regelung fühlen sich die Wasserwerkbesitzer, die damit gerechnet haben, dass die Steuer, die ein Aequivalent der Kohlenabgabe bilden soll im gleichen Verhältnisse wie diese herabgesetzt würde, auf das schwerste enttäuscht und benachteiligt.

Seitens der Wasserinteressenten und der Zentrale der čechoslovakischen Handels- und Gewerbekammern wurde in den an die Behörden gerichteten Eingaben der exakte Nachweis geführt, dass sich die Belastung durch die Kohlenabgabe seit dem Jahre 1921. um volle 85 verringert hat. Sie beträgt für die PS-Stunde ungefähr 1.2 Heller. De 1 gegenüber ist die durch Wasserkraft erzeugte Pferdekraftstunde nach der zitierten Vorordnung mit 6 Heller, also 5mal so stark besteuert.

Selbst wenn man sich auf einen, den Standpunkt der Förderung der Wasserwirtschaft ablehnenden und ungerechtfertigten Standpunkt insofern stellen wollte, dass die durch die Wasserkraft gewonnene Energie auf alle Fälle, da heisst, auch wenn die Kohlenabgabe vollkommen aufgehoben werden sollte, mit dem Grundbetrag der Steuer belastet und damit gegenüber der kalorischen Energie um 4 Heller für die PS-Stunde in Nachteil gesetzt werden sollte, wäre der jetzt geschaffene Zustand unhaltbar, weil durch den Zuschlag von 2 Hellern allein die mechanische PS-Stunde fast doppelt so stark belastet wird, als die kalorische PS-Stunde durch die Sohlensteuer.

Grund dessen ist die Herabsetzung der Wasserkraftsteur um nur 2 Heller ganz abgesehen von ernsten wirtschaftlichen Erwägungen - eine ganz ungenügende und steht diese Herabsetzung mit dem Gesetze über die Wasserkraftsteuer (und im Zusammenhange mit den diesbezüglichen Ausführungen des Motivenberichtes) auf keinen Fall im Einklangs.

Die vor dem 1. November 1923 erfolgte Ermässigung der Kohlenabgabe hat überhaupt kein Berücksichtigung gefunden. Auch dadurch ist die Konkurrenzmöglichkeit vieler Industrien- und kleinerer Unternehmungen auf das schwerste beeinträchtigt.

Auf Grund des Angeführten stellen die Gefertigten den Antrag, das Abgeordnetenhaus walle beschliessen:

1. Die Regierung wird aufgefordert durch eine neue Verordnung den Zuschlag zu Wasserkraftsteuer für die Zeit ab 1. November 1923 zur Gänze, für die zurückliegenden Perioden aber rückwirkend in vollem Verhältnisse zum Abbau der Kohlenabgabe aufzuheben.

2. Die Regierung wird aufgefordert, ehestens dem Parlamente einen Gesetzentwurf vorzulegen, worin die vollständige Aufhebung der Wasserkraftsteuer beantragt wird.

Prag, am 28. Jänner 1924.

Schubert, Stenzl, Dr. Spina, Schälzky, Ing. Jung, Dr. Hanreich, Dr. Petersilka, Dr. W. Feierfeil, Mark, J. Fischer, Windirsch, Scharnagl, Patzel, Heller, J. Mayer, Böllmann, Pittinger, Křepek, Knirsch, Zierhut, Wenzel, Simm, Bobek.

 

 

 

 

 

 

Poslanecká sněmovna N. S. R. Č. 1924.

I. volební období.

8. zasedání.


Překlad.

4414.

Návrh

poslanců O. Schuberta, Stenzla a druhů

na snížení a zrušení daně z vodní síly.

Vládním nařízením ze dne 21. listopadu 1923, č. 228 Sb. z. a n. byla snížena přirážka k dani z vadní síly ze 4 h na 2 h za jednu koňskou sílu a hodinu s účinností od 1. listopadu.

Touto úpravou se cítí velmi těžce zklamáni a zkráceni vlastníci vodních děl, kteří se spoléhali, že daň, která má býti ekvivalentem uhelné daně, bude snížena v témž poměru.

Zájemníci vodní síly a Ústřední jednota československých obchodních a živnostenských komor provedla v podáních zaslaných úřadům bezvadně důkaz, že se zatížení uhelnou daní zmenšila od roku 1921 o plných 85%. Činí za jednu koňskou sílu a hodinu asi 1.2 h. Naproti tomu jest jedna koňská síla a hodina, vyráběná vodní silou, uvedeným nařízením zdaněna 6 h, tedy pětkráte tak vysoko.

I kdybychom se chtěli postaviti na neodůvodněné stanoviska, jež odmítá podporovati vodní hospodářství, že by se energie získávaná vodní silou ve všech případech, t. j. i kdyby uhelná daň měla býti úplně zrušena, měla zatížiti základní částkou daně a tím tedy býti zkrácena proti kalorické energii a 4 h za jednu koňskou sílu a hodinu, nedal by se stav, jaký byl nyní utvořen udržeti, poněvadž se již přirážkou 2 h mechanická koňská síla a hodina skoro dvojnásobně tak vysoko zatěžuje, jako kalorická koňská síla a hodina uhelnou daní.

Proto jest snížení daně z vodní síly jen o 2 h - naprosto nehledě k vážným hospodářským úvahám - úplně nedostatečné a naprosto se neshoduje se zákonem o dani z vodní síly (a v souvislosti s tím s příslušnými vývody důvodové zprávy).

Ke snížení uhelné daně, k němuž došlo před 1. listopadem 1922 se vůbec nepřihlížela. Také tím jest konkurenční schopnost mnoha průmyslových závodů a drobnějších podniků velmi těžce poškozena.

Na základě toho, co bylo uvedeno, navrhují podepsaní, aby se poslanecká sněmovna ráčila usnésti:

1. Vláda se vybízí, aby novým nařízením zrušila přirážku k dani z vodní síly pro dobu od I. listopadu 1923 úplně, pro uplynulá období však se zpětnou platností v plném poměru ke snížení uhelné daně;

2. Vláda se vybízí, aby co nejdříve předložila sněmovně návrh zákona, jímž se navrhuje úplné zrušení daně z vodní síly.

V Praze dne 28. ledna 1924.

Schubert, Stenzl, dr. Spina. Schälzky, inž. Jung, dr. Hanreich, dr. Petersilka, dr. W. Feierfeil, Mark, J. Fischer, Windirsch, Scharnagl, Patzel, Heller, J. Mayer, Böllmann, Pittinger, Křepek, Knirsch, Zierhut, Wenzel, Simm, Bobek.

 

 

Související odkazy



Přihlásit/registrovat se do ISP